28 Νοε 2009

Η πρόκληση για την Ελληνική Κεντροδεξιά

του Γιώργου Ζερβάκη*

Μετά την πρόσφατη βαριά πολιτική ήττα, η ελληνική κεντροδεξιά, προχωρά σε μια διαδικασία που έχει σαν βασικά απαιτούμενα να αναδείξει μια ηγεσία που να συνθέτει πολιτικά και κοινωνικά, που να συλλαμβάνει τα μηνύματα των διεθνών και ευρωπαϊκών εξελίξεων, να τα διαχέει στην Κοινωνία και να αποκωδικοποιεί τα δικά της μηνύματα, να τα αναλύει με όρους ελεύθερης, ανοικτής πολιτικής σκέψης, να αναδεικνύει νέες πολιτικές προτεραιότητες. Και με αυτή την λογική, οι εξελίξεις σε μια παράταξη που ήταν και θα κριθεί αν μπορεί να συνεχίσει να είναι κυβερνώσα, ενδιαφέρουν το πολιτικό σύστημα, εμάς τους Πολίτες.

Η διαρκής ανάλυση των μεγάλων ιδεολογικών και πολιτικών ρευμάτων που ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η ανάπτυξη πολιτικού προβληματισμού που οδηγεί σε πολιτικοκοινωνικές αλλαγές, οφείλουν να είναι εκείνα τα στοιχεία που θα δώσουν στην σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση την δυνατότητα να επαναφέρει την ευρύτητα της πολιτικής και ιδεολογικής της ταυτότητας, που θα στηρίζεται στην διάχυση της στην κοινωνία και όχι στην φοβική αντίδραση και στον ιδεολογικό περιορισμό, μια πολιτική agenda που θα αναλύει με όρους σύγχρονης πολιτικής σκέψης και όχι εθνοκεντρικής αντίληψης τις δυναμικές ανακατατάξεις που συντελλούνται στον κόσμο, στην Ευρώπη.


Η agenda για την επόμενη ηγεσία της κεντροδεξιάς στην χώρα μας οφείλει να είναι συγκεκριμένη: πως η παράταξη αυτή, θα εκσυγχρονίσει δομές, λειτουργίες και νοοτροπίες, θα καταφέρει να συμβαδίσει με τον βηματισμό των ιστορικών κεντροδεξιών, χριστιανοδημοκρατικών ευρωπαϊκών κομμάτων, ενσωματώνοντας τον παγιωμένο ευρωπαϊκό προσανατολισμό του Κων/νου Καραμανλή της μεταπολιτευτικής περιόδου, τα θετικά αιτήματα του φιλελευθερισμού του Κώστα Μητσοτάκη, χωρίς καμία φοβικότητα τα εκσυγχρονιστικά βήματα του Κώστα Σημίτη, τα θετικά της κυβερνητικής θητείας του Κώστα Καραμανλή.

Ανανεώνοντας την σχέσης αντιπροσώπευσης με τους πολίτες, με ηγεσία που θα αναδείξει το νέο πολιτικό προσωπικό, που θα έχει έναν διαρκή, αξιόπιστο διάλογο με την Κοινωνία, με ένα πλαίσιο αρχών που θα πηγάζει από σύγχρονες και καθαρές πολιτικές αναφορές, επενδύοντας το με κοινωνικά, περιβαλλοντικά αιτήματα, δίνοντας το στίγμα σε όλη την κοινωνία, ότι υπάρχει δυναμικό που μπορεί να προσφέρει, και όχι να αφήσει έναν μουχλιασμένο και αραχνιασμένο κομματικό μηχανισμό που ανανεώνει σε θέσεις τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, με κλειστές πολιτικές κάστες που έχουν κουραστεί και έχουν κουράσει.

Η αλλαγή ηγεσίας αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για να ξαναγραφεί καθαρά η πολιτική agenda της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα, για σαρωτικές αλλαγές όχι σε επίπεδο ανούσιων συναλλαγών, αλλά σε επίπεδο προσώπων, πολιτικής σκέψης και λόγου, οργανωτικών δομών, πρακτικών, συμμετοχών, μετατρέποντας μια βαριά πολιτική ήττα σε πλεονέκτημα.

Οι αλλαγές αυτές είναι αναγκαίες για να ανασυγκροτήσουν όχι απλά ένα πολιτικό κόμμα, αλλά έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο, βγάζοντας τον από την αδράνεια, τον συμβιβασμό  να μπορέσει να δημιουργήσει, να εμπνεύσει, να επανιδρύσει.Και σε αυτή την επανίδρυση, αν χρειαστεί, όλα μπορούν να αλλάξουν, από τα πρόσωπα, έως τα σύμβολα και το όνομα.



* Ο κ. Γιώργος Ζερβάκης είναι ιδρυτής και π. Πρόεδρος των Νέων Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης και εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης.


πηγή: Νέα Κρήτη, Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

8 σχόλια:

CsLaKoNaS είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
CsLaKoNaS είπε...

"[...]ενσωματώνοντας[...]τα θετικά αιτήματα του φιλελευθερισμού του Κώστα Μητσοτάκη, [...], τα θετικά της κυβερνητικής θητείας του Κώστα Καραμανλή.[...]"

Υψηλή αίσθηση χιούμορ αυτός ο Ζερβάκης....

Manoliscus είπε...

@CsLaKoNaS

:-)
Μετριοπάθεια λέγεται.
Σήμερα σκεφτόμουν πως συναντώ αρκετούς κεντροδεξιούς να αναγνωρίζουν τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες Σημίτη. Αντιθέτως δεν έχω ακούσει κανέναν προοδευτικό σοσιαλδημοκράτη να αποδίδει τα εύσημα στις διαρθρωτικές αλλαγές της τριετίας 90-93, των οποίων το ΠΑΣΟΚ υπήρξε συνεχιστής στον βαθμό που μπορούσε.

CsLaKoNaS είπε...

"Αντιθέτως δεν έχω ακούσει κανέναν προοδευτικό σοσιαλδημοκράτη να αποδίδει τα εύσημα στις διαρθρωτικές αλλαγές της τριετίας 90-93"

Και δεν αναρωτήθηκες γιατί;

Να σε βοηθήσω...

Για κάθε 'διαρθωτική αλλαγή' (και πάλι χιουμοριστικός ο όρος) του 90-'93 που θα μου αναφέρεις, θα σου βρίσκω και μία σειρά σκανδάλων που κρύβονται πίσω από αυτήν.

Επίσης για κάθε 'θετικό' της θητείας του Καραμανλή θα σου βρίσκω και δέκα διαφορετικά αρνητικά (πάνω στον ίδιο τομέα).

Δεν ξέρω αν έχεις καταλάβει σύντροφε αλλά ζεις στην Ελλάδα. Υποστηρίζεις ιδέες μίας κοινωνικής τάξης που δεν υπάρχει, της αστικής. Η Ελλάδα δεν έχει αστική τάξη όπως οι Ευρωπαικές χώρες. Δεν έχουμε βαριά βιομηχανία, δεν παράγουμε τίποτα. Η Δεξιά στην Ελλάδα συνδέεται με τη λαική Μεταξική Δεξιά και ουδεμία σχέση έχει με ό,τι το φιλελεύθερο...

Καλή Ψήφο σήμερα...(Ψωμιάδη να ψηφίσεις, γιατί έχεις χιούμορ)

:)

Manoliscus είπε...

@CsLaKoNaS

Τα σκάνδαλα της εγχώριας πολιτικής σκηνής δεν έχουν χρώμα, η omertà υπήρξε και πιστεύω πως παραμένει διακομματική υπόθεση, εκτός κι αν έχεις κι εκεί κάτι που να ανατρέπει τον ισχυρισμό μου.

Η φιλελεύθερη αστική τάξη στην Ελλάδα υπάρχει, δυσανεκτεί και δίνει έναν καθημερινό και δύσκολο αγώνα ενάντια σε όλες τις αγκυλώσεις και τις δυνάμεις που πράγματι την κρατούν πίσω. Η αστική αυτή τάξη τίθεται ενάντια τόσο με τα φαντάσματα της Μεταξικής δεξιάς όσο και με τους απολογητές της σοσιαλιστικής δυστοπίας.

CsLaKoNaS είπε...

Μα αν κάποια διαρθωτική αλλαγή είναι στην ουσία 'ξεπούλημα' σε ημετέρους (καλά το 'γραψα), δε λέγεται διαρθωτική αλλαγή.

Τα ερωτήματά μου παραμένουν.

Όταν λέω ότι δεν υπάρχει εννοώ φυσικά ότι είναι μειοψηφία χωρίς κάποια παράδοση όπως σε άλλες χώρες που όχι μόνο δεν είναι μειοψηφία, αλλά κυβερνάει. Πολιτικοί όπως ο Στέφανος Μάνος, που προσωπικά εκτιμώ πάρα πολύ αν και όχι φίλος με τις απόψεις του περί οικονομικών, έχουν επανηλλειμένως (καλά το γραψα;) καταψηφισθεί από την κοινωνία. Άλλους φιλελεύθερος δε γνωρίζω. Ο Μητσοτάκης δεν είναι φιλελεύθερος. Είναι ένα πολιτικό κάθαρμα.

Manoliscus είπε...

@CsLaKoNaS

Αν η μεταβίβαση στον ιδιωτικό τομέα ονομασθεί "ξεπούλημα", τότε ας ονομάσουμε και μια πιθανή επανακρατικοποίηση ως "πούλημα".
Αλλά μετά θα πιάνουμε τα οικονομικά με όρους μπακάλικου (μισό κιλό φέτα κι ένα πακέτο Πειραϊκή Πατραϊκή, παρακαλώ).

Φιλελεύθεροι υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί, δεν είναι μόνος ο Μάνος. Αν σ' ενδιαφέρει ψάξτο :-)

CsLaKoNaS είπε...

:)

Η ερωτήσεις μου παραμένουν...

Δε με ενδιαφέρει να βρω τους φιλελεύθερους μιας και ως σοδιαλδημοκράτης που θέλω να λέγομαι κοιτώ τα του οίκου μου :).

Πάντως χωρίς πλάκα, χρειάζεται ένα νέο κόμμα, φιλελεύθερο στην κεντροδεξιά τώρα που η ΝΔ θυμάται τον καλό παλιό φασιστικό εαυτό της...