Τελευταία φορά που με είχε απασχολήσει ο γραπτός λόγος του κου Δήμου φίλος μου συνέστησε να έρθω σε προσωπική επικοινωνία μαζί του. Αυτή τη φορά αφορμή στάθηκε η παρέμβαση του στο ζήτημα διαδοχής ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, όπου σκιαγραφούσε το προφίλ του επόμενου. Αυτή τη φορά τον ρώτησα και προς τιμήν του μου απάντησε άμεσα. Εξακολουθώ βέβαια να μην κατανοώ που τίθεται η διαχωριστική γραμμή μεταξύ νέο- και σκέτου φιλελεύθερου. Προσωπική μου άποψη πως πρόκειται για ένα εννοιολογικό παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, από το οποίο στην τελική βγαίνουμε χαμένοι.
Αγαπητέ κύριε Δήμου,
η πρόσφατη ανάρτηση σας στα Επίκαιρα καλεί την αξιωματική αντιπολίτευση να εκλέξει αρχηγό - κάτοχο μιας σύγχρονης εκδοχής "του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού (που δεν θα είναι νέο-φιλελεύθερη)". Ακόμα και με μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα πως η διεθνής χρήση του όρου "νέο-φιλελεύθερισμός" αφενός αναφέρεται σε έργο πολιτικών φιλοσόφων και οικονομολόγων των αρχών και μέσων του εικοστού αιώνα και αφετέρου χρησιμοποιείται σήμερα από όσους εναντιώνονται σε εν γένει φιλελεύθερες πολιτικές πρακτικές. Στη χώρα μας μάλιστα η λέξη έχει διαστρεβλωθεί και δυσφημιστεί τόσο - όπως έχετε ο ίδιος γράψει - που ως σκέψη ντρέπεται να πει το όνομα της.
Εκτιμώντας ιδιαίτερα την πορεία σας και το πολιτικό σας αισθητήριο θα σας παρακαλούσα να μου διευκρινίσετε εν συντομία τι στοιχειοθετεί για εσάς "νέο-φιλελεύθερη" εκδοχή του φιλελευθερισμού και για ποιόν λόγο καλείτε τον αυριανό επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφενός να απέχει από αυτήν και αφετέρου να είναι "ένας Στέφανος Μάνος, λίγο πιο διπλωμάτης και τριάντα χρόνια νεότερος". Η υιοθέτηση και χρήση εκ μέρους σας ενός σκιάχτρου, αυτού του νέο-φιλελευθερισμού και ο ακόλουθος ασαφής διαχωρισμός που επιχειρείτε με τον κλασικό φιλελευθερισμό μου προκαλεί απορία και λύπη. Προς το παρόν οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως νέο-φιλελεύθερος για εσάς είναι ο πολιτικός εκείνος, ο οποίος κατά την άσκηση φιλελεύθερης πολιτικής δεν κατέχει την υψηλή τέχνη της διπλωματίας.
- Περίεργο πως συνδυάσατε τα δύο... η διπλωματία αναφέρεται μόνο στο προσωπικό στυλ του Στ.Μ. - συχνά ήταν ωμός και σόκαρε.
Πολύ σύντομα θα πω ότι νεο-φιλελευθερισμός είναι εκείνη η σχολή του οικονομικού φιλελευθερισμού που πιστεύει στην απόλυτη αυτόματη αυτορρύθμιση της αγοράς και στην μέγιστη συρρίκνωση του κράτους (σχεδόν στην κατάργησή του). Πιστεύω ότι - όπως κάθε ακραία άποψη - είναι λανθασμένη. Και η αγορά χρειάζεται παρεμβάσεις (όσο το δυνατό λιγότερες) και το κράτος έχει να επιτέλεσει ένα ρυθμιστικό ρόλο. Υπάρχει ανάμεσα στον Keynes και στον Friedmann ένας δρόμος της καμήλας...
3 σχόλια:
Μπούρδες, μπούρδων, τα πάντα μπούρδες. Έτσι πρέπει να ήταν πάντα... Απλά ήξερε φαίνεται καλά τη διαφήμιση...
Και μια και μιλάς για τον αρχηγό της ΝΔ σαν τη πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση θεωρώ τον Χατζηδάκη. Που είναι από τους λίγους που έκανε...
Κι επιτέλους ας μην κάνουν αυτό το απίθανο καρκατσουλιό της εκλογής του αρχηγού από τη βάση...
Με τις ταμπέλες είναι εύκολο να χαθεί η ουσία. Νομίζω πάντως ότι - μετά τη διευκρίνησή του - η διάκριση που κάνει ο κ. Δήμου έχει νόημα. Απλά στην Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση, ούτως ή άλλως, να δούμε "νεο-φιλελεύθερο" αρχηγό κόμματος με τον τρόπο που ορίζει τον όρο. Η χώρα απέχει αρκετά από τις φιλελεύθερες ιδέες για να μπορεί να διακρίνει τις αποχρώσεις τους.
@Cacofonix
Ούτε η εκλογή από τη βάση ούτε εκείνη από ένα μικρότερο σώμα θα αφορά στην πολιτική ταυτότητα της παράταξης. Αυτό που βλέπουμε είναι μια αντιπαράθεση με επικοινωνιακούς όρους προκειμένου να εκτονωθεί η πικρία των οπαδών. Οι παραγωγικές δυνάμεις ποσώς ασχολούνται με ένα εσωκομματικό παιχνίδι διαδοχής.
@mathiou
Πολύ σωστή η παρατήρηση. Τραβώντας πάντως μια αναλογία, θα με προβλημάτιζε εξ ίσου αν ο κος Δήμου καλούσε το 2007 τον επικείμενο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να υιοθετήσει μια σύγχρονη εκδοχή του σοσιαλισμού - που δεν θα είναι τροτσκιστική. Ξορκίζει φαντάσματα για λόγους τους οποίους εξακολουθώ να μην κατανοώ.
Δημοσίευση σχολίου