26 Φεβ 2010

Οι Γερμανοί είναι φίλοι μου

Die Liberale Allianz macht seit Jahren darauf aufmerksam, dass das griechische politische System mit seinem ins Groteske aufgeblähten Apparat von Beamten sich als der größte Feind des Landes erweist, weil es die komplette Last heutiger und zukünftiger Missstände seinen Bürgern aufbürdet.

Die Reaktionen der Politik auf das Titelthema des Magazins FOCUS zeigen deutlich die Angst der etablierten Parteien. Wer meint, sich derart nationalistischer Rhetorik bedienen zu müssen, versucht nach Meinung der Liberalen Allianz lediglich, seine eigene Verantwortung zu verschleiern und offenbart damit nur Schwindel. Diesem Betrug am Bürger muss endlich Einhalt geboten werden.

Der Präsident des Griechischen Parlaments Philippos Petsalnikos, Athens Bürgermeister Nikitas Kaklamanis, das führende Parteimitglied der Nea Dimokratia Panos Panagiotopoulos und Petros Efthymiou, Parlamentabgeordneter für PASOK schaffen gemeinsam ein Klima der nationalistischen Hysterie. Sie alle hoffen ihre eigene schuld von sich weisen zu können, vergessen jedoch, dass sie mit ihrer Rethorik lediglich braunem und rotem Faschismus Vorschub leisten.

Diese braun-rote Annäherung und die dadurch entstandene politische Front der zwei Extremen ist allerdings der einzige politische Raum, der aus dieser populäre Pressepolemik der Mehrheitsakteuren Gewinne zieht. Extremismus steht in der Ecke und lauert darauf, dass Griechenland aus der Europäischen Union heraustritt, um gegen freie Marktwirtschaft, privates Eigentum und die Bürgerrechte zu Felde zu ziehen.

Für uns Liberale muss es das oberste Ziel der griechischen Regierung sein, endlich alle erforderlichen Maßnahmen zu ergreifen, so schnell wie möglich das Land aus seiner katastrophalen Lage herauszuführen.


Σημείωμα εκδότη, στα ρωμαίικα: Τις τελευταίες ημέρες βιώνω ένα έντονο υπαρξιακό άγχος. Γράφω γερμανικές αράδες, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με όλες τις ασπρόμαυρες ταινίες που έβλεπα μικρός και τον ύπνο μου πια στοιχειώνουν ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ο Νίκος Κούρκουλος και η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά. Ενοχλούμαι έντονα με τις απαράδεκτες δηλώσεις του ανεκδιήγητου προέδρου της Βουλής, από την άλλη όμως την έχω στήσει στο press stand και περιμένω το νέο τεύχος του Focus. Να χτυπήσω κι εγώ το εξώφυλλο με την παντόφλα, αλαλάζοντας από αγανάκτηση μπροστά σε κάποια κάμερα. Τη λύση νομίζω πως κρατά ο προσωπικός μου ιατρός, Herr Doktor Merkwürdigliebe, ο οποίος και συνέστησε αγωγή. Όχι για μένα είπε, για το εθνικό μας παραλλήρημα, που βλέπουμε Γερμανούς να ξανάρχονται. Άντε, να έρθουν τα παιδιά από το IMF, μπας και αρχίσουμε να αισθανόμαστε καλύτερα.

8 Φεβ 2010

Greece is what you make of it

Τα πάντα πάνε κατά διαόλου, μου λένε. Η Ευρώπη μας έχει στην μπούκα, διεθνείς κερδοσκόποι ασελγούν στο ταλαιπωρημένο μας κορμάκι, ενώ ορδές εθνομηδενιστών πάνε να μας μαυρίσουν το μάτι παρέχοντας δικαιώματα σε λαθραίους λιγούρηδες.

Προσωπικά ούτε ασπάζομαι τους κλαυθμυρισμούς ούτε και χαλάω την καρδιά μου με όσους ονειρώττουν προβλέποντας κοινωνικές επαναστάσεις, διώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, καθαρές φυλές και τρίχες κατσαρές. Παραμένω από τους λίγους συγκρατημένα αισιόδοξους, οι οποίοι πιστεύουμε πως η Ελλάδα μπορεί ν' αλλάξει, εφόσον όμως πρώτα αλλάξουμε οι ίδιοι εμείς. Εξωστρέφεια, δημιουργικότητα, πίστη στην ελευθερία και τις ικανότητες του κάθε ατόμου. Ας αντιμετωπίσουμε την κρίση ως ευκαιρία για να βγούμε ακόμα πιο δυνατοί. Σε παράφραση της μικρού μήκους ταινίας,
Greece is what you make of it. Be enterprising!



(πρωταγωνιστούν ο Bungenberg και η γκαρσόνα της Oxford Street- inside joke)

5 Φεβ 2010

Περί των Εν Κρήτη Δήμων

Περιήλθαν αυτές τις μέρες στην κατοχή μου causa donandi δερματόδετα τεύχη Εφημερίδας της Κρητικής Πολιτείας. Ελπίζω μεταξύ αγωγών και διαταγών πληρωμής να ξεκλέψω λίγο χρόνο προς μελέτη των πρωτογενών αυτών πηγών δικαίου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει λόγω επικαιρότητας το Διάταγμα περί του Δημοτικού Νόμου του 1900, το οποίο και προβλέπει διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης(!), περιέχει προβλέψεις περί κρητικής ιθαγένειας και ρυθμίζει την σύνθεση και λειτουργία των δημοτικών αρχών. Αν κάποιος ενδιαφέρεται θα χαρώ να του στείλω αντίτυπο. Πίσω στο 2010 όμως αξίζει να μελετηθεί και το σύγχρονο εγχείρημα του βουλευτή Ηρακλείου Ε. Αυγενάκη, ο οποίος με την βοήθεια μιας πραγματικά αξιόλογης ομάδας ακαδημαϊκών εξέδωσε το ηλεκτρονικό βιβλίο "Δημόσια Διοίκηση Ώρα Μηδέν", όπου αναλύονται και αξιολογούνται δεδομένα του νομού Ηρακλείου με στατιστικές μεθόδους καινοφανείς για την Ελληνική περιφέρεια.

Αποτελεσματική μπορεί να είναι μια πολιτική τοπικής αυτοδιοίκησης και περιφερειακής ανάπτυξης μόνο όταν πατάει  σταθερά στο παρόν, κοιτάζει το μέλλον, ενώ ταυτόχρονα αξιολογεί και στοιχεία  από την πρόσφατη ιστορία του τόπου. Κάτι σας είπα τώρα, δυστυχώς όμως το αυτονόητο εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο. Ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος εδώ έκανε ένα καλό ξεκίνημα, για το οποίο και του αποδίδονται εύσημα.

3 Φεβ 2010

Δεν θα γίνεις Αυστραλός ποτέ, Έλληνα δεξιέ

"My instinct is to extend to as many people as possible
the freedom and benefits of life in Australia"


Αυτήν την δήλωση έκανε προ ημερών ο Tonny Abbott, πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επικεφαλής του κεντροδεξιού φιλελεύθερου κόμματος της Αυστραλίας. Ο εν λόγω πολιτικός προειδοποίησε πως η βία έναντι μεταναστών κινδυνεύει να αποτελέσει μεγαλύτερο πρόβλημα για την χώρα από εκείνο της επιβολής του νόμου, πληγώνοντας την εικόνα της Αυστραλίας ως κοινωνίας που κρίνει τον άνθρωπο από την αξία του και όχι από το χρώμα του δέρματος του.

Η μετανάστευση στην Αυστραλία αποτελεί φαινόμενο με ιστορία 50.000 ετών, από τότε που οι πρώτοι Αβορίγινες ήρθαν δια θαλάσσης και εγκαταστάθηκαν στην terram incognitam. Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο γνώρισε αξιοσημείωτη έξαρση, με τους μεταναστευτικούς πληθυσμούς να αγγίζουν τις 177,600 τη διετία 2006-2007 και τους Αυστραλούς να ανησυχούν για τις δυνατότητες ένταξης των νεοαφιχθέντων. Η σκληρή πολιτική της κυβέρνησης Howard είχε ως αποτέλεσμα των εγκλεισμό παράνομων μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, γεγονός όμως το οποίο δεν συνέβαλε κατά το ελάχιστο στην αποτελεσματική διαχείριση ή και ύφεση του φαινομένου.

Στην πρόσφατη αυτή παρέμβαση, ο δεξιός κύριος Abbott απηύθυνε έκκληση για αποδοχή και ενσωμάτωση των μεταναστών που εισέρχονται λαθραία, σημειώνοντας πως οι αιτίες του μεταναστευτικού προβλήματος καλό θα ήταν να αναζητηθούν πρώτιστα σε μία άκαμπτη κυβερνητική πολιτική αποκλεισμού και όχι στους ίδιους τους μετανάστες. "Το χειρότερο για το οποίο θα μπορούσαν να κριθούν ένοχοι" είπε, "είναι το γεγονός πως επέλεξαν την ελπίδα από τον φόβο".

Η χώρα μας βέβαια, θα σημείωνε ο καλόπιστος αναγνώστης, δεν είναι Αυστραλία. Ούτε όμως Σαουδική Αραβία είναι. Θα ήταν ευτύχημα τους όρους της καθ' ημάς δημόσιας συζήτησης να έθετε ένας κύριος Abbott. Η επιχειρηματολογία της δεξιάς παράταξης όμως μονοπωλείται από τους δικούς μας Abbott και Costello. Ας ελπίσουμε πως η ανέξοδη ρητορεία που επέλεξαν δεν θα μας οδηγήσει σε γκάφα εφάμιλλη της ομώνυμης σειράς κινουμένων σχεδίων.










Αρραγές εθνικό μέτωπο κατά των εθνομηδενιστών.