Ο λύκος με την πράσινη προβιά

Δεν είναι πολλά χρόνια τώρα που η αριστερά έχρισε εαυτή προστάτιδα δύναμη του περιβάλλοντος. Φορώντας πράσινο αυτή τη φορά μανδύα απευθύνεται στις οικολογικές ευαισθησίες των πολιτών ανεπτυγμένων κρατών και διαμορφώνει agenda βασιζόμενη στην παλιά, γνωστή και αποτυχημένη συνταγή σοσιαλμανίας. Και όλα αυτά την στιγμή που νομίζαμε πως το κίνημα των hippies είχε βουλιάξει οριστικά υπό το βάρος της αβάσταχτης γραφικότητας του.

Σκίτσο του William Warren δημοσιευμένο στο NetRightNation.

Ευρωεκλογές και Κοινή Αγροτική Πολιτική

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική χρήζει ριζικής μεταρρύθμισης. Παρότι τα τελευταία σαράντα χρόνια συνέβαλε καθοριστικά στη δημιουργία της κοινής εσωτερικής αγοράς, σήμερα δεδομένων των σύγχρονων παγκοσμιοποιημένων προκλήσεων, τίθεται επιτακτική η ανάγκη επαναστοχοθέτησης και κατεύθυνσης των κοινοτικών κονδυλίων προς επίλυση πιεστικότερων ζητημάτων.

Με δεδομένο πως το 40% του κοινοτικού μας προϋπολογισμού εξακολουθεί να κατευθύνεται στον γεωργικό τομέα (55δις Ευρώ), είναι εγκληματικά βλακώδες τα χρήματα αυτά να μην τίθενται στην υπηρεσία της ανάπτυξης, αλλά να χρησιμοποιούνται αφενός για την καταπίεση αναπτυσσόμενων αγορών στο εξωτερικό και αφετέρου για την αύξηση της τιμής προϊόντων στο εσωτερικό της ΈΕ. Όπως εφαρμόζεται σήμερα, η Κοινή Αγροτική Πολιτική παράγει αδικίες και στρεβλώσεις: Η επιδότηση εξαγωγικών αγροτικών προϊόντων στρεβλώνει το παγκόσμιο εμπόριο και υπονομεύει την ευημερία τρίτων αναπτυσσόμενων κρατών, καταδικάζοντας τους πολίτες τους (κυρίως αγρότες) σε ένδεια, εξαθλίωση και εκπατρισμό. Δεν είναι επομένως ούτε συνεπές ούτε και έξυπνο να ξοδεύουμε περί τα 2 Ευρώ καθημερινά ανά αγελάδα και κατόπιν να κοπτόμαστε για το λιμό στην υποσαχάρια Αφρική, για την ακρίβεια των τροφίμων και για το κύμα οικονομικών μεταναστών που εκβράζονται στα νησιά μας.

Ενόψει των Ευρωεκλογών του Ιουνίου παραθέτω ορισμένες σκέψεις, τις οποίες αναμένω να υιοθετήσουν οι πολιτικοί εκείνοι που θα διεκδικήσουν την ψήφο μου:

• Μετατροπή της ΚΑΠ σε Κοινή Πολιτική διατροφικής ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος, μέσω της στήριξης νέων στρατηγικών τόσο σε επίπεδο βιώσιμης περιφερειακής ανάπτυξης όσο και σε κεντρικό επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας.

• Κίνητρα για την εγκατάλειψη των μονοκαλλιεργειών και την ένταξη σε συστήματα αγρανάπαυσης.

• Φορολογικός συντελεστής επί της παραγωγής διαμορφούμενος βάσει των παραγόμενων περιβαλλοντικών εξωτερικοτήτων.
  

• Αυστηροποίηση ελέγχου των εθνικών καρτέλ προκειμένου να στηριχθεί τόσο το εισόδημα των αγροτών όσο και η καταναλωτική δύναμη των Ευρωπαίων πολιτών.

• Στήριξη του ελεύθερου εμπορίου και απελευθέρωση της γεωργικής παραγωγής παγκοσμίως στα πλαίσια του ΠΟΕ με άμεση επανέναρξη των Doha Rounds.

• Επιπλέον βάρος στον έλεγχο των ποιοτικών προδιαγραφών, την αυτάρκεια και αειφορία της Ευρωπαϊκής γεωργίας και όχι σε πολιτικές dumping εις βάρος τρίτων κρατών.

• Κατάργηση της θέσης του Επιτρόπου Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης και διαμερισμός των αρμοδιοτήτων του στις κατά περίπτωση υπηρεσίες προστασίας του καταναλωτή, εξωτερικών σχέσεων, περιβάλλοντος και ανάπτυξης των περιφερειών.

Στην Κοινοτική Φάρμα των Ζώων

Στη φάρμα των ζώων όλα τα ζώα είναι ίσα.
Ορισμένα όμως ζώα είναι περισσότερο ίσα και από τους ανθρώπους.

Eco-luddites

Της Γης η Μαύρη Ώρα

Σβήσατε τα φώτα, ν’ αφήσετε τη γη να αναπνεύσει; Εύγε. Μάλλον που κερδίσατε θέση στο νεοπαγές κίνημα των οικολουδδιτών. Μίας πολυσυλλεκτικής ομάδας επιχειρήσεων, πολιτικών, ακτιβιστών, ομάδων πίεσης και παραπλανημένων οικολόγων, οι οποίοι υποστηρίζουν για τους δικούς του ο καθένας λόγους πως με παρόμοιες δράσεις είναι εφικτή η αναστροφή της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Η ειρωνεία βέβαια έγκειται στο οτι όσοι χθες το βράδυ έσβησαν τα φώτα ανάβοντας κεράκια, ουσιαστικά συνέβαλαν στην αύξηση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ρομαντική μπορεί να είναι η εσπερινή αφή των κηρών, οικολογική όμως μια φορά δεν είναι, καθώς η παραφίνη που καίγεται αποτελεί καθαρό υδρογονάνθρακα, προερχόμενο από άμεση διύλιση ακατέργαστου πετρελαίου. Εκείνου δηλαδή του υλικού για το οποίο κυλιούνται οι Άραβες στο αίμα και οι γλάροι στην πίσσα.

Το βασικότερο όμως είναι να κατανοήσουμε πως ο ηλεκτρικός λαμπτήρας δεν παράγει καθαυτός αέρια του θερμοκηπίου. Φως παράγει, καυσαέριο παράγει το πετρέλαιο όταν καίγεται. Ας εκτιμήσουμε λοιπόν την ηλεκτρική ενέργεια ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του ανθρωπίνου γένους και ας επικεντρώσουμε τη σκέψη και δράση μας στο πως αυτή θα παράγεται με τη μικρότερη δυνατή εξάρτηση από υδρογονάνθρακες, με την αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη χρηματοδότηση της έρευνας για την πυρηνική τεχνολογία.

Είναι μεγάλο κρίμα να αλλοτριώνεται το περιβάλλον για μία ολόκληρη ώρα κι εμείς αντί να κάνουμε κάτι να καθόμαστε στα σκοτάδια πιστεύοντας πως φέρνουμε την αλλαγή.

Οικολόγοι Ώρα Μηδέν

Μαθαίνω για την κάθοδο του ηθοποιού κου Καφετζόπουλου σε μη εκλόγιμη θέση του ευρωψηφοδέλτιου των Οικολόγων Πράσινων. Ο εν λόγω κύριος και πολιτικός άμα τη αποδοχή της συνεργασίας προέβη στο ακόλουθο ποίημα:

"στην εποχή μας το περιβάλλον και η υγεία μας είναι κυκλωμένα από ένα δυσοίωνα σκοτεινό νέφος, που εμποδίζει τις προβλέψεις για το μέλλον του καθενός μας, αλλά και της κοινωνίας γενικά. Φαίνεται ότι για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία είμαστε στα πρόθυρα μιας μη αναστρέψιμης, καθολικής ανατροπής του κλίματος, που μπορεί να σημάνει ακόμα και το τέλος της παρουσίας μας εδώ. Φαίνεται ότι για τα κρίσιμα μεγέθη αυτής της αλλαγής ευθυνόμαστε εμείς και οι δραστηριότητές μας. Η ρύπανση και εξάντληση των εδαφών, η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα που έτσι κι αλλιώς θα εξαντληθούν, η ρύπανση της ατμόσφαιρας, η συμβολή μας στη μείωση της βιοποικιλότητας, είναι λόγοι,- που ο καθένας από μόνος του-, είναι ικανός να καταστρέψει τη ζωή μας, τουλάχιστον έτσι όπως τη γνωρίσαμε τα τελευταία είκοσι χιλιάδες χρόνια."

Εδώ τώρα δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Το πρώτο είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι να επέλεξαν μια διασημότητα με κύριο στόχο τη μεγιστοποίηση της προβολής τους. Στην περίπτωση αυτή τα όσα γλαφυρά και καταστροφολογικά εκείνη εκστομίζει μικρό ρόλο παίζουν, καθώς προκρίνεται η αναγνωρισιμότητα της κοινωνικής αναγνώρισης. Κόλπο παλιό και δοκιμασμένο.

Το δεύτερο και περισσότερο ανησυχητικό είναι οι θέσεις του να αντικατοπτρίζουν την πραγματική αντίληψη του χώρου για τα τεκταινόμενα γύρω από την πολιτική και την οικολογία. Αν όντως ισχύει αυτό, τότε θεωρώ πως η οικολογία είναι πράγματι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους Οικολόγους.

Against Hippies

Συνάντησα αυτή την στάμπα σε έναν μαντρότοιχο της παλιάς πόλης της Ρόδου και μου φάνηκε ενδιαφέρον όσο και αστείο το να ασχολείται κανείς σήμερα με ένα κίνημα, το οποίο δεν χρειάστηκε κανενός τη βοήθεια για να αυτοαναιρεθεί. Ο πρώτος που σκέφτηκα ήταν ο Ερρίκος Θίοντορ Κάρτμαν, ο οποίος και τους αποστρέφεται μετά βδελυγμίας. Στο επεισόδιο "Die Hippie, Die" ήταν ο μόνος από ολόκληρη την πόλη που πίστευε πως μία συναυλία τους εκεί θα σήμαινε το τέλος του Southpark. Προσπαθούσε να τους εξολοθρεύσει ψεκάζοντας τους με έναν πυροσβεστήρα και κλειδώνοντας τους στο υπόγειο του σπιτιού του. Αναπτύσσοντας μάλιστα την κοσμοθεωρία του έλεγε:

"Hippies. They're everywhere. They wanna save the earth, but all they do is smoke pot and smell bad" .

Η California κάτω από την επίθεση ιμπεριαλιστικών καρτέλ

Σας θυμίζει κάτι; Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει διαταχθεί η εκκένωση σχεδόν ενός εκατομμυρίου πληθυσμού, ενώ επτά πολιτείες κηρύσσονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Τέταρτη συνεχόμενη μέρα ανεξέλεγκτων πολυμέτωπων πυρκαγιών και η μάχη θα παραμένει για τις επόμενες μέρες άνιση. Και αυτή τη φορά είμαστε σίγουροι πέραν πάσης αμφιβολίας ως προς το ποιος ευθύνεται και γι’ αυτές τις βιβλικής έκτασης καταστροφές: Οι αμερικάνοι!

Αν ακούσω πάλι καμιά Αλέκα να λέει “δεν χαιρόμαστε, αλλά ούτε και λυπόμαστε για το κακό που τους βρήκε”, αν ακούσω κάποιον πολιτικό να μιλάει για ξένα κέντρα και ασύμμετρες απειλές... ε αυτή τη φορά δε θα κρατηθώ και θα τους δαγκώσω να λυσσάξουν!

Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ (...και καλά)

Για τρίτη φορά έλαβα με chain mail μία θεωρία συνωμοσίας διατυπωμένη στο Athens Indymedia. Ως τώρα είχα ακούσει μπαρούφες και μπαρούφες. Αυτή η τελευταία όμως με έβγαλε από τα ρούχα μου.

Με τίτλο “Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ” το άρθρο που επιμένει να επανεμφανίζεται στο mailbox σχετίζει άμεσα τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές με την κατασκευή της Ιονίας Οδού και την τουριστική εκμετάλλευση της Δυτικής Πελοποννήσου.

Η θεωρεία αυτή, αντιπαρερχόμενη το σύνολο των λοιπών υποθέσεων ως μυθεύματα που πείθουν μόνο τους έλληνες του εξωτερικού (τα χαζοαμερικανάκια!) προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως η όλη καταστροφή υπήρξε μια σκοτεινή συνομωσία πολυεθνικών κατασκευαστικών και τουριστικών trusts τουλάχιστον με την ανοχή αν όχι συνέργια του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Οι δυνάμεις του κακού μάλιστα βρίσκουν και πρόσωπο στον αρχικακό εφοπλιστή Βασίλη Κωνσταντακόπουλο, στον απόλυτο μεγιστάνα του σκότους και πρόεδρο της Hochtief Hans-Peter Keitel όπως και σε – ποιους άλλους; - τους Βρετανούς και Αμερικάνους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συνεργάστηκαν αγαστά στην επερχόμενη καταστροφή ενώ την γραμμή υπέρ κατασκευής γηπέδων γκολφ έδωσε το μίσθαρνο όργανο της παγκοσμιοποίησης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (UNWTO).

Κυρίως όμως είναι η τραβηγμένη από τα μαλλιά αντιστοιχία που επιχειρείται με την καταστροφή της γερμανικής κατοχής και τους ναζί αυτό που με χαλάει. Και μου προξενεί έκπληξη το πόσο εύπεπτα πλασάρεται ακόμα και σε σκεπτόμενους αναγνώστες που τυχαίνει να γνωρίζω. Οι γερμανοί ξανάρχονται λοιπόν...

Τα όσα λογικά επιχειρήματα και γεγονότα επικαλείται το άρθρο χειραγωγούνται και συνδέονται με τέτοιο τρόπο ώστε να περάσει μία πολύ συγκεκριμένη γραμμή απαξίωσης του κρατούντος μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης. Όπως κατάλαβα η προσπάθεια δεν επικεντρώνεται τόσο στο να βρεθούν οι αίτιοι της καταστροφής όσο στο να ασκηθεί προπαγάνδα εις βάρος του ξένου κεφαλαίου και όλων αυτών που δεν το στέλνουν από κει που ήρθε. Οι όποιες πρωτοβουλίες περιφερειακής ανάπτυξης του παρελθόντος θεωρούνται ως προπομπός των πυρκαγιών την στιγμή που αποσιωπάται το εξής λογικό: Τουριστική στρατηγική πολυεθνικών trusts δεν είναι δυνατόν να αποτελεί η στρατηγική της καμμένης γης:

Κανένας υγειώς σκεπτόμενος επενδυτής δεν θα πάει να χτίσει το ξενοδοχειακό του συγκρότημα στα αποκαϊδια πολύ απλά διότι κανένας τουρίστας δεν επιθυμεί να κάνει τις διακοπές του σε ένα έρημο σεληνιακό τοπίο. Αντιθέτως, οι τουριστικές εταιρίες χρόνια τώρα αποτελούν μοχλό ανάπτυξης και συνάμα μηχανισμό προστασίας του φυσικού πλούτου κάθε χώρας υποδοχέα μέσω προγραμμάτων οικοτουρισμού, ήπιας εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος και σεβασμού της ιδιαιτερότητας του τόπου. Κι αυτό ακριβώς διότι είναι η ιδιαιτερότητα που δίνει προστιθέμενη αξία στον προορισμό διακοπών.

Όποιος πιστεύει το αντίθετο είμαι πραγματικά περίεργος να μάθω την δική του προσωπική αντίληψη περί περιφερειακής ανάπτυξης τόσο πριν όσο και μετά τις πυρκαγιές. Τα ευρωαμερικάνικα καρτέλ εποφθαλμιώντας τον δασικό μας πλούτο τον έκαψαν και μας ερήμωσαν προκειμένου να χτίσουν στα καμμένα μας δάση και να φέρουν χαζοτουρίστες να τα απολαύσουν ενώ ακόμα καπνίζουν. Ο πληγείς λαός τώρα τι πρέπει να κάνει; Όπως υποδεικνύει το άρθρο οφείλει να αρνηθεί κάθε είδος άμεσων ξένων επενδύσεων, να ψηφίσει αριστερά και να ψοφήσει στα καμμένα. Φτωχός πλην τίμιος.

Κουδουνάκι χτυπάει στη Σαμαριά!

Samaria National Park: For whom the bell tolls?

Ο πρόσφατος θάνατος Λιθουανού πεζοπόρου στην Αγία Ρουμέλη Σφακίων, λίγη ώρα μετά την έξοδό του από το φαράγγι της Σαμαριάς ήρθε να καταδείξει με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο αφενός την εγκληματική αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού στα προβλήματα της κρητικής υπαίθρου και αφετέρου την αδυναμία χάραξης βιώσιμης τουριστικής πολιτικής, παρά τις κατά καιρούς διθυραμβικές εξαγγελίες.

Η ανεπάρκεια εκφράστηκε αυτή τη φορά στο χωριό Αγία Ρουμέλη, στην έξοδο του εθνικού δρυμού της Σαμαριάς. Για όσους δεν έχουν βρεθεί τόσο νότια, η Αγιά Ρουμέλη είναι ένα χωριό πάνω στο Λυβικό Πέλαγος, στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς, αποκομμένο από οδικό δίκτυο, αλλά με αριθμό επισκεπτών 150.000 ετησίως (στοιχεία ΕΟΤ)! Οι κάτοικοι του βιοποριστικά ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία και κατά πως φαίνεται στους ώμους τους έχει πέσει η διαχείριση ενός ζωτικής σημασίας για τον τόπο τουριστικού προορισμού.

Παρά τον φόρτο επισκεψιμότητας, την κεφαλαιώδη σημασία του Εθνικού Δρυμού στη διατήρηση του φυτικού και ζωικού μας πλούτου (Κρικρί, κρητικός αγριόγατος, κρητικές ορχιδέες κτλ) και την συνολική προβολή του τόπου μέσω ενός τόσο ισχυρού πόλου έλξης, ο κρατικός φορέας εμφανίζονται ως ο μεγάλος Απών: Τα εισπρακτικά έσοδα από την αξιοποίηση είναι καταφανώς δυσανάλογα με τα κεφάλαια που επενδύονται στην ορθή λειτουργεία του Δρυμού, καθώς κατευθύνονται απευθείας στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης χωρίς να υπάρχει η στοιχειώδης ανταπόδοση και μέριμνα για τα πολύ χοντρά και φλέγοντα προβλήματα!

Πριν από δύο μήνες οι κάτοικοι της Αγίας Ρουμέλης, σε μία έξυπνη κίνηση πολιτικού ακτιβισμού, ξεκίνησαν στις 4 το πρωί απο το χωριό τους, ταξίδεψαν με καΐκι προς την Σούγια στα νότια της Κρήτης και από εκεί με αυτοκινητα διένυσαν 50χλμ ορεινού δρόμου για να φτάσουν στην είσοδο του φαραγγιού. Εκεί δεν επέτρεψαν την κοπή του εισιτηρίου των 5 ευρώ για τους επισκέπτες που έμπαιναν μέσα στο φαράγγι, επιτρέποντας δωρεάν είσοδο!
Αναλογιζόμενοι πως ο δρυμός δέχεται κατά μέσο όρο 600 επισκέπτες, τα έσοδα που για μια μέρα στερήθηκε ο οργανισμός διαχείρισης προσέγγισαν το ποσό που απαιτείται για την πρόσληψη αγροτικού ιατρού!

Βασικά αιτήματα των κατοίκων είναι:

• Η μόνιμη και διαρκής παρουσία γιατρού τόσο στον οικισμό της Αγίας Ρουμέλης, όσο και στο φαράγγι της Σαμαριάς.
• Έγκαιρο άνοιγμα του φαραγγιού της Σαμαριάς. (Κάθε χρόνο το άνοιγμα ενός από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Δρυμούς, πραγματοποιείται με καθυστέρηση 2-3 εβδομάδων από την προγραμματισμένη ημερομηνία και κατόπιν εντόνων πιέσεων των κατοίκων και του δασαρχείου).
• Εγκατάταση πυρασφάλειας στο φαράγγι της Σαμαριάς, ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί έγκαιρα περίπτωση πυρκαγιάς.
• Επέκταση και επισκευή των προβλήτων ώστε να μπορούν να δένουν ταυτόχρονα τα δύο πλοία, βάρκες και φουσκωτά.
  
  

Παρόλο που οι ετήσιοι πόροι από την αξιοποίηση του Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων υπεραρκούν (περί τα 300.000€) , τα παραπάνω αιτήματα παραμένουν χρόνια τώρα απραγματοποίητα, σε ένα παιχνίδι αποποίησης και μετάθεσης ευθυνών. Δράση και έμπρακτες πρωτοβουλίες πρέπει να αναληφθούν άμεσα! Συγκεκριμένα, απαιτείται άμεση εκπόνηση σχεδίου διαχείρησης και διάσωσης επισκεπτών, αναθεώρηση του καταστατικού του Φορέα Διαχείρισης του Δρυμού με ταυτόχρονη διασαφήνιση των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (να το αναλάβουν κανονικά ή να το εκχωρήσουν στην Περιφέρεια - ΥΠΕΣ), όπως και θεσμική και οικονομική στήριξη του αειφόρου τρόπου συντήρησης και λειτουργίας του δρυμού μέσω εθνικών και κοινοτικών πόρων.

Όταν θα βλέπουμε το φαράγγι να γίνεται παρανάλωμα ή όταν αρχίσουν να ασχολούνται με τους θανάτους τουριστών τα ξένα ΜΜΕ, θα τρέχουμε και δε θα φτάνουμε. Και παρότι κάτι τέτοιο είναι απευκτέο, φοβάμαι πως είναι απαραίτητο προκειμένου να αρχίσουν ορισμένοι καρεκλοκένταυροι και τοπικοί πολιτικάντηδες να αισθάνονται άβολα στην καρέκλα τους. Μόνο που τότε η ζημιά θα έχει πια γίνει και το κόστος θα είναι τεράστιο!