23 Μαρ 2011

Freedom an’ Ráki gang thegither

Στην πρόσφατη διαφήμιση του ΟΤΕ οι Κρήτες καζανάρηδες έχουν στήσει μία πρότυπη επιχείρηση απόσταξης και εμπορίας ρακής. Με εξασφαλισμένη την πρόσβαση στο διαδίκτυο (e-raki) εξάγουν το προϊόν τους σε όλα τη μήκη και πλάτη της γης, χωρίς αυτό να τους αποσπά από αγαπημένες ασχολίες, όπως το τσαγκρούνισμα της λύρας και το αγαπημένο παιχνίδι με τις τάπες των βαρελιών.

"Η επιχείρηση σου φτάνει εκεί που φτάνει η επικοινωνία της" καταλήγει η διαφήμιση. Κατά πόσο όμως ο ισχυρισμός αυτός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Τα κρητικά ρακοκάζανα αποτελούν πράγματι αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής παράδοσης και το απόσταγμα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, κατά βάση στην εσωτερική αγορά.

by Cretense, trekearth
Και εδώ όμως ο σοφός όμως Έλλην νομοθέτης έχει προφθάσει να μεριμνήσει, ορθώνοντας σημαντικά προσκόμματα για τον μικρό παραγωγό που παίζει λύρα και σερφάρει με conn-x. Συγκεκριμένα, το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο (Ν. 2969/01 και συναφείς υπουργικές αποφάσεις) απαγορεύει ρητά στους παραδοσιακούς καζανάρηδες τόσο την εμφιάλωση όσο και την τυποποίηση του προϊόντος απόσταξης.

Εξασφαλίζοντας τους μεν ιδιαίτερο φορολογικό καθεστώς, τους αποκλείει από την τυποποίηση και ευρεία διακίνηση της τσικουδιάς, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα αυτό μόνο σε επαγγελματίες ποτοποιούς. Μάλιστα στο προσεχές διάστημα η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί για τους πρώτους, με νομοσχέδιο, το οποίο πιθανολογείται πως θα απαγορεύσει την αμεσολάβητη σχέση παραγωγού - καταναλωτή, υποχρεώνοντας όλους τους μικρούς αποσταγματοποιούς να συμβάλλονται με ποτοποιίες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την οικονομική βιωσιμότητα της διαδικασίας.

Στη βάση της επικείμενης νομοθετικής ρύθμισης βρίσκεται η διασφάλιση των ποιοτικών κριτηρίων του προϊόντος, όπως και η προστασία των μεγαλύτερων αποσταγματοποιών από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Ανασηκώνοντας όμως το χαλί, δεν μας είναι δύσκολο να εντοπίσουμε και τον φοροεισπρακτικό χαρακτήρα του μέτρου. Οι συνθήκες ανταγωνισμού εναρμονίζονται μεν μεσοπρόθεσμα και τα δημόσια έσοδα μεγενθύνονται, παράπλευρη όμως απώλεια  όλων αυτών θα είναι η παρεμπόδιση μιας παράδοσης αιώνων και η πιθανή μετατροπή του ρακοκάζανου σε μουσειακό έκθεμα.

Η ανάμειξη του κράτους στην διαδικασία απόσταξης και διάθεσης αλκοολούχων προϊόντων δεν πρέπει να λαμβάνεται αψήφιστα, καθώς ιστορικό προηγούμενο υπάρχει και είναι ιδιαίτερα διδακτικό. Η επιβολή φόρου στα αποστάγματα οδήγησε για παράδειγμα τους αμερικάνους παραγωγούς του 18ου αιώνα σε ένοπλη στάση, η οποία κατέληξε στην εξαφάνιση του Federalist Party από τον πολιτικό χάρτη των ΗΠΑ. Ακόμα παλαιότερα, στην Σκωτία του 1780, η υψηλή φορολόγηση του αλκοόλ ήταν υπεύθυνη για τη λειτουργία οκτώ νόμιμων και τετρακοσίων παράνομων αποστακτηρίων, ενώ και σήμερα αρκεί μια βραδινή βόλτα στα μπουλεβάρτα της Βαρκελώνης για να διαπιστωθεί η άνθιση μιας παράλληλης μαύρης αγοράς αλκοόλης.

Προκειμένου λοιπόν η γραφική αυτή διαφήμιση να βρίσκει πραγματικό έρεισμα στην οικονομία του τόπου και η rather exquisite taste της ρακής να φτάσει στο ποτήρι του κάθε Brian Barbershop, η κατεύθυνση δεν βρίσκεται στην επιβολή επιπρόσθετων έμμεσων περιορισμών, αλλά στην αναγνώριση και προαγωγή αυτής της παραδοσιακής διαδικασίας απόσταξης, η οποία άλλωστε αποτελεί και ένα από τα δυνατότερα συγκρητικά μας πλεονεκτήματα. Τόσο στην εξαγωγική οικονομία όσο και στo ευρύτερο πολιτισμικό μας περιβάλλον.

3 σχόλια:

Dokimos είπε...

Poly kalo post! Lefteria sth rakh (kai tous mezedes pou th synodeuoun)!

Fantazomai oi periorismoi stous opoious anaferesai isxyoun kai gia thn paragwgh mpyras sthn Ellada..

Manoliscus είπε...

Πρόσφατα έπεσα πάνω σε ένα νομοθέτημα, που όριζε τα της μπύρας συγκεκριμένα.

Όταν επιστρέψω από τη Μονή θα στο στείλω. Αν βέβαια το βιάζεσαι μπορείς να ρωτήσεις και τη Βόζενμπεργκ, αυτή σίγουρα θα το θυμάται.

Dokimos είπε...

Xaxa, s' euxaristw ta mala! Tha proseuxithw kai dia tou logou sou molis breis xrono kai to steileis sto e-mail tou Stylou!