Με τον σταθερό ρυθμό ανάπτυξης και την σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία των τελευταίων δεκαετιών, η Γερμανία εξακολουθεί να αποτελεί για το μέσο οικονομικό μετανάστη μια χώρα, όπου ρέουν άφθονα το μέλι και το γάλα η μπύρα. Για το μέλι ορισμένοι οικονομολόγοι ίσως έβαζαν και το χέρι τους στη φωτιά. Για το ευγενές ελιξήριο του ζύθου όμως, ένα φάσμα πλανάται τελευταία πάνω από τους βαυαρικούς σιτοβολώνες.
Το Γερμανικό Ακυρωτικό αναγνώρισε με αυτόν τον τρόπο τριτενέργεια συνταγματικών δικαιωμάτων επί εργατικής διαφοράς, σε μια αδόκιμη απόπειρα εναρμόνισης της οικονομικής ελευθερίας με την ελευθερία εκδήλωσης της θρησκευτικής πίστης. Με ένα κλασικό πλέον παράδειγμα τριτενέργειας, ο Γερμανός δικαστής ουσιαστικά ήρθε και εξέδωσε μία απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας, συνδιαμορφώνοντας ως μη όφειλε μία συμφωνία μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Ο στόχος του εμφανής δια γυμνού οφθαλμού: να προκαταλάβει τη δημόσια συζήτηση περί πολυπολιτισμικότητας ή/και διαφύλαξης της γερμανικής Leitkultur.
Η παρέκταση των συνταγματικών δικαιωμάτων επί ιδιωτικών σχέσεων επιχειρείται όμως αυτήν τη φορά χωρίς να έχουν καταστεί σαφή τα όρια ιδιωτικού και δημόσιου βίου. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ενδεχόμενο επιβολής μιας και μόνης πολιτικής πολιτικοθρησκευτικής θέασης του κόσμου επί της παραγωγικής διαδικασίας. Ο δικαστικός παρεμβατισμός επομένως στην ιδιωτική σφαίρα αυτονομίας των πολιτών δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια. Σε ατραπούς, τις οποίες οι καλοί καγαθοί δικαστές του Κάσσελ δεν είναι σε θέση να ιχνηλατήσουν.
Η παρέκταση των συνταγματικών δικαιωμάτων επί ιδιωτικών σχέσεων επιχειρείται όμως αυτήν τη φορά χωρίς να έχουν καταστεί σαφή τα όρια ιδιωτικού και δημόσιου βίου. Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ενδεχόμενο επιβολής μιας και μόνης πολιτικής πολιτικοθρησκευτικής θέασης του κόσμου επί της παραγωγικής διαδικασίας. Ο δικαστικός παρεμβατισμός επομένως στην ιδιωτική σφαίρα αυτονομίας των πολιτών δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια. Σε ατραπούς, τις οποίες οι καλοί καγαθοί δικαστές του Κάσσελ δεν είναι σε θέση να ιχνηλατήσουν.
7 σχόλια:
Η εργατική σχέση πάντως είναι κλασσική πεδίο άμεσης τριτενέργειας, δεν υπάρχει κάτι περίεργο σε αυτό.
Δεν θα μας φαινόταν και πολύ παράξενο αν ένας εργάτης τυπογραφείο ηρνείτο να τυπώση υλικό κάποιου ακραίου πολιτικού κόμματος και δικαιωνόταν, έτσι δεν είναι;
Δεν διάβασα τα πραγματικά περιστατικά, οπότε μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μήπως τίθεται και ζήτημα μονομερούς βλαπτικής μεταβολής στην συγκεκριμένη περίπτωση; Θέλω να πω, εξαρχής για αυτήν την δουλειά είχε προσληφθή ο αιτών;
Και θα σου δώσω και ένα ακόμη μη θρησκευτικό παράδειγμα:
Σιχαίνομαι το κάπνισμα. Δεν θέλω να πιάνω καν τσιγάρα στα χέρια μου. Δεν ανάβω το τσιγάρο του άλλου. Δεν φέρνω τασάκια. Καρκινωθήτε μόνοι σας, χωρίς εμένα. [όλα αυτά είναι αλήθεια!]
Αν λοιπόν με μετέφεραν και εμένα από τα Τυριά, που ως γνωστόν είναι βυσματική θέση, στα Τσιγάρα [άσχετο: γιατί δεν πουλάνε τσιγάρα στα σούπερμάρκετ;], θα ηρνούμην να εργαστώ.
Η αναιρετική απόφαση δεν κάνει διεξοδική αναφορά των πραγματικών περιστατικών, οπότε καλό είναι να έχουμε μια επιφύλαξη. Οι αιτιάσεις πάντως είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά, δεδομένου και του διευθυντικού δικαιώματος του μπακάλη.
Αν σε είχα μπακαλόγατο θα σεβόμουν την αποστροφή σου προς τον καπνό και δεν θα επέτρεπα το κάπνισμα στο εργασιακό σου περιβάλλον. Στα Τσιγάρα όμως ούτε βάζεις τα χέρια σου σε τασάκια ούτε φωτιά δίνεις σε καλλίπυγες πελάτισσες, διαφημίζοντας θάνατο. Πουλάς ένα αεροστεγώς συσκευασμένο προϊόν ενώ ταυτόχρονα βυσματώνεσαι και στο ταμείο [όπου θα πωλούνταν τα τσιγάρα].
Το παράδειγμα του εργαζόμενου σε τυπογραφείο είναι ενδιαφέρον, παραβλέπει όμως το ενδεχόμενο καταχρηστικής προβολής των λόγων συνείδησης. Αν έβρισκε εφαρμογή, η Τυποεκδοτική θα βαρούσε κανόνι :)
Τα παραδείγματα που θα μπορούσαμε να σκαρώσουμε είναι πολλά:
Μουσουλμάνος ντελιβεράς αρνείται την παράδοση παραγγελιών με γύρο, μεταφέροντας μόνο κοτοσουβλάκια.
Εβραίος το θρήσκευμα σερβιτόρος αρνείται να κάνει πολλά βήματα το Σάββατο και υποαπασχολείται καθήμενος, μετ' αποδοχών.
Ανθιμικός Θεσσαλονικεύς απασχολείται σε τουριστικό γραφείο και αρνείται την έκδοση εισητηρίων σε ομόφυλα ζευγάρια που την κάνουν για μέρη εξωτικά.
Ταγαροφορούσα σύντροφος αρνείται το πόστο πλειστηριασμών στο Χ τραπεζικό υποκατάστημα.
Vegan υπάλληλος αρνείται τη θέση πίσω από τα Τυριά, αποστρεφόμενη την στυγνή εκμετάλλευση άλλων ζώων. Και δεν έχει τέλος.
Ο εν λόγω φαίνεται να δούλευε εκεί χρόνια πριν. Γιαυτό μίλησα για μονομερή βλαπτική μεταβολή. Δεν είχε συμφωνηθή!
Κι άλλο: Κληρονόμος θρησκευτικού εκδοτικού οίκου τον μετατρέπει σε πορνογραφικό (είχα θέσει αυτήν την ερώτηση στον Καρδαρά, τω καιρώ εκείνω. Και την είχε θεωρήσει και εκείνος βλαπτική μεταβολή. Θεός σχωρέστον).
Ο μπακάλης πάντως δεν μετέτρεψε το πολυκατάστημα σε κάβα ή λέσχη βαρελοφρώνων και η άρνηση του εργαζόμενου ήταν σε χρόνο μεταγενέστερο της ανάθεσης καθηκόντων (πηγή RTL).
Ο καλός μας Dr. Thüsing στον παραπάνω υπερσύνδεσμο κάνει λόγο για περιπτωσιολογία. Προσωπική μου άποψη, πως η τριτενέργεια στο εργατικό δίκαιο δημιουργεί παράξενες στρεβλώσεις. Το προστατευτικό πλαίσιο του αστικού δικαίου φτάνει και περισσεύει σε θέματα προσβολής της προσωπικότητας.
Μα και η περίληψη το πρώτο πρώτο που αναφέρει, ο κανόνας δηλαδή, είναι ότι η καταγγελία θα ήταν νόμιμη. Μόνο ως εξαίρεση αναφέρεται το αντίθετο.
Θέλω να πω, σιγά την τριτενέργεια πια.
Δημοσίευση σχολίου