17 Φεβ 2009

Ακούγοντας τη Ντόρα με ακουστικά βαρηκοΐας


Πραγματοποιήθηκε σήμερα εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, με ομιλήτρια την ΥπΕξ κα Ντόρα Μπακογιάννη και αντικείμενο τον τομέα ευθύνης του Υπουργείου της. Με το απόγευμα μου ελεύθερο και ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση της τελευταίας στιγμής πέρασα να πάρω μια ιδέα άσκησης εξωτερικής πολιτικής, straight from the horse’s mouth.


Στα συν της εκδήλωσης η φυσική παρουσία της κυρίας υπουργού, η οποία παρουσίασε για ακόμα μία φορά χαρακτηριστική άνεση ομιλίας και χειρισμού του πολιτικού λόγου. Ανέπτυξε τα επίπεδα δράσης της ασκούμενης εξωτερικής πολιτικής, δίνοντας έμφαση στην προεδρία του ΟΑΣΕ και την ανάγκη τήρησης φιλοευρωπαϊκής ρότας, ενώ επικέντρωσε σε θέματα οικονομικής διπλωματίας, χωρίς να παραλείψει αναφορές στην ομογένεια, την συμβολή της και την προστασία της.


Η ομιλία λοιπόν ήταν καλοζυγισμένη και σύντομη και έγινε αφενός για να ενισχυθεί το ειδικό θεσμικό βάρος του Ινστιτούτου και αφετέρου για να δωθεί ένα μήνυμα αισιοδοξίας προς τα έξω. Εκείνο όμως που προβλημάτισε ήταν όχι η ομιλήτρια, αλλά το κοινό. Μη έχοντας βρεθεί σε παρόμοια εκδήλωση διαπίστωσα πως ο μέσος ηλικιακός όρος ήταν αξιοπρόσεκτα υψηλός. Τόσο η επιλογή του χώρου (Μεγάλη Βρετανία) όσο και ο αυστηρός ενδυματολογικός κώδικας των παρευρισκομένων οδηγούσαν συνειρμικά στο συμπέρασμα πως δεν υπήρχε η παραμικρή θέληση να φτάσει το μήνυμα σε παραγωγικά πληθυσμιακά στρώματα. Και αν κατάλαβα καλά βούληση αρκετών δεν ήταν να παρακολουθήσουν την ΥπΕξ, αλλά να παραβρεθούν στη δεξίωση και το lobbying που ακολούθησε. Fair enough.


Είναι λυπηρό όμως να αναρωτιόμαστε μετά για ποιο λόγο οι οπισθοδρομικές δυνάμεις της αριστεράς βρίσκουν τόσο μεγάλη απήχηση στα κατώτερα ηλικιακά στρώματα. Ενώ δηλαδή ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος μετά από χρόνια ληθάργου έχει αρχίσει να αφυπνίζεται ιδεολογικά, φαίνεται πως δυσκολεύεται εξαιρετικά να μεταδώσει τα όποια παραγόμενα μηνύματα.


Κλείνω με μια σύντομη αναφορά στον Αχιλλέα Ιωακειμίδη, τον άνθρωπο πίσω από το Dora Web Team, χάρη στην ειδοποίηση του οποίου παραβρέθηκα. Τα παιδιά προσπαθούν στην σωστή κατεύθυνση με απτά αποτελέσματα. Ας ελπίσουμε πως ανοίγουν νέα κανάλια επικοινωνίας με τους ηλικιακά μικρότερους, προτού τους αλιεύσει κανένα κίνημα της κακιάς ώρας.

5 σχόλια:

Cacofonix είπε...

Όλα καλά αυτά που περιγράφεις αλλά το δικό μου προσωπικό κόλλημα ξέρεις ποιό είναι;

Ότι η Ντόρα είναι 4η ή 5η γενιά μητσικαίικου στη βουλή, ότι το καρντάσι της - που λέμε κι εμείς οι μακεδόνες - είναι στη βουλή, κι ότι στην τελική όλα είναι από αυτούς γι' αυτούς...

Κι αυτό ισχύει για το 90% των βολευτών. Και φυσικά εδώ απάνω στην απόμακρη φτωχομάνα δεν μπορούμε να διανοηθούμε για ομιλίες από την υπουργό Εξωτερικών. Σιγά μη χάσει τον καφέ της στο Κολωνάκι για τέτοια πράγματα...

Dokimos είπε...

swsta ta les alla nomizw o titlos -o opoios einai poly petyxhmenos- dinei tin apanthsh stis elpides pou exoume gia na allaxei kati...
mia apo ta idia k i Dora

Manoliscus είπε...

@Cacofonix
"...εδώ πάνω, στην απόμακρη φτωχομάνα..." Να σε ακούσει κανείς, θα νομίζει πως μιλάς για το Πόγραδετς :-)
Πάντως κι εσείς πέρα από τα δίκια σας έχετε και τους πολιτικούς που σας αξίζουν. Βασικά έχετε τους πολιτικούς που εκλέγετε, πιστεύω πως σας αξίζουν καλύτεροι.

@Dokimos
Λες, ε; Ο μπαμπάς της πάντως είχε προλάβει να κάνει "ζημιά".

ritsmas είπε...

δε νομίζω ότι πασχίζει κάποιος να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στους μεν και τους δε. Υπάρχει εμφανής περιχαρακωση και από τις δύο πλευρές χωρίς διάθεση προσέγγισης. Και αυτό είναι το πρόβλημα. Η συνέχεια και η απαιτούμενη πολλές φορές ευταξία ( με την καλή έννοια) διασφαλίζεται με αλλεπάλληλες προσεγγίσεις των άνω προς τους κάτω. Κι αυτό αφορά όλες τις εκφανσεις της ζωής.

Manoliscus είπε...

@ritsmas
Είναι σκληρό να μιλάμε για χάσμα.
Θέλω να είμαι αισιόδοξος και να πιστεύω πως δεν είναι αργά για την επίτευξη συνέχειας. Προαπαιτείται βέβαια οι μικροί να αντιμετωπίζονται ως σκεπτόμενοι και διαμορφούμενοι πολίτες, όχι ως δυνητική δεξαμενή ψηφοφόρων.