Ο φόρος αποτελούσε ανέκαθεν το βασικότερο δημόσιο έσοδο, είτε ως επιπρόσθετος στην αξία καταναλωτικών αγαθών είτε ως παρακράτηση από το εισόδημα των παραγωγικών δυνάμεων. Βασικό λοιπόν μέλημα του εκάστοτε κρατικού μηχανισμού αποτελούσε και αποτελεί η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης, ως έκφανση κοινωνικής ευθύνης και πολιτικού πολιτισμού. Παρακολουθήσαμε πρόσφατα την σχετική καμπάνια του Υπουργείου Οικονομικών και της ασκήσαμε κριτική, η οποία μάλλον την αδικεί. Γυρίζουμε λοιπόν στο 1943, για να παρακολουθήσουμε ίσως την πρώτη στην ιστορία φοροεισπρακτική καμπάνια. Ήταν τότε που οι ΗΠΑ ευρισκόμενες σε πολυδάπανο πόλεμο επιστράτευσαν το κινούμενο σχέδιο προκειμένου να αφυπνίσουν την φορολογική συνείδηση των πολιτών τους.
Στην ταινία μικρού μήκους "Το Πνεύμα του '43" βλέπουμε τον Ντόναλντ ως τον μέσο Αμερικάνο εργαζόμενο, ο οποίος παίρνει από το εργοστάσιο τον συνηθισμένο του μισθό κάθε εβδομάδα. Καθώς μετράει τα δολάρια βρίσκεται σε ένα κλασικό δίλημμα, με δύο φιγούρες να τον παροτρύνουν σε διαφορετική συμπεριφορά: Από τη μία ένας λιμοκοντόρος τον προτρέπει να τα καταναλώσει διασκεδάζοντας. Από την άλλη κάνει την παρθενική του εμφάνιση ο πρόδρομος του Σκρουτζ, ένας γέρος με κιλτ και σκωτσέζικη προφορά, φειδωλός στα έξοδα. Εκείνος του υπενθυμίζει το καθήκον να πληρώσει το φόρο και να βοηθήσει την πατρίδα σε μία δύσκολη εποχή.
Τα επιχειρήματα και των δύο σοβαρά και η απόφαση του πάπιου είναι δύσκολη, εύκολα όμως μπορούμε σήμερα να τη μαντέψουμε. Το κινούμενο αυτό σχέδιο δημιουργήθηκε το 1943 στα στούντιο της Walt Disney και συνοδευόταν από εικόνες που έδειχναν που πήγαιναν οι φόροι και πως συντελούσαν στη μάχη κατά του Άξονα. Τις εικόνες αυτές συνόδευαν συνθήματα του τύπου: Taxes… to sink the Axis. Σήμερα μπορεί να μην βρισκόμαστε σε πόλεμο, καλό είναι όμως να αναλογιστούμε την ατομική μας ευθύνη απέναντι στα δημόσια έσοδα, καθώς αντίθετη προσέγγιση οδηγεί σε μία επιζήμια για όλους προ της παρανομίας ισότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου