25 Φεβ 2008

Το μετέωρο βήμα του ΣΥΝ

Πέρασαν κάμποσες μέρες από το 5ο συνέδριο του Συνασπισμού και φοβάμαι πως ένα-δυο πράγματα εξακολουθούν να εκφεύγουν της αντιληπτικής μου ικανότητας. Η απορία μου είναι απλή: Δεν έχω καταλάβει ακόμα με ποια θεσμική ιδιότητα ο πρόεδρος του ΣΥΝ, κύριος Τσίπρας, ασκεί παρεμβάσεις, ενημερώνεται από την εκτελεστική εξουσία και συνομιλεί με τους υπόλοιπους θεσμικούς εταίρους.

Ως γνωστόν από το Δεκέμβρη του 2003 πολιτικά κόμματα και οργανώσεις της αριστεράς αποφάσισαν να προχωρήσουν σ’ ένα ενωτικό εγχείρημα (ΣΥΡΙΖΑ) και κατέβηκαν στις βουλευτικές εκλογές του 2004 και του 2007 με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Σε αυτό το εγχείρημα σήμερα συμμετέχουν οι ΑΚΟΑ, ΔΗΚΚΙ, ΔΕΑ, Ενεργοί Πολίτες, ΚΕΔΑ, Κόκκινο, ΚΟΕ, Οικολογική Παρέμβαση, ΣΥΝ και λοιποί ανέντακτοι αριστεροί. Μάλιστα επειδή αρχικά όλες τις βουλευτικές θέσεις κατέλαβε η μεγαλύτερη κομματική συνιστώσα (ΣΥΝ) και εκδηλώθηκαν εσωτερικές τριβές και κατηγορίες για ρίξιμο των μικρών, θυμάμαι ξεκάθαρα τους κοινοβουλευτικούς αντιπροσώπους να επεδεικνύουν αξιοσημείωτη ευαισθησία, τονίζοντας σε κάθε περίσταση πως είναι βουλευτές όχι του ΣΥΝ αλλά του ΣΥΡΙΖΑ.


Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα παραμένει η τέταρτη σε σειρά κοινοβουλευτική δύναμη, εκπροσωπούμενος από τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής του ομάδας, κύριο Αλαβάνο.

Από το 5ο όμως συνέδριο ως θεσμικός συνομιλητής προβάλλεται από τους πάντες ο νέος πρόεδρος ενός άλλου κόμματος, του ΣΥΝ. Το οτι είναι εξωκοινοβουλευτικός μας είναι αδιάφορο. Δεν είναι όμως αδιάφορο το οτι δεν ομιλεί εξ ονόματος κάποιας κοινοβουλευτικής ομάδας. Γιατί δηλαδή να ενημερώνεται από την ΥπΕξ ο πρόεδρος του ΣΥΝ και όχι και εκείνοι της ΚΟΕ, του ΔΗΚΚΙ, της Οικολογικής Παρέμβασης και πάει λέγοντας; Και αν όντως όλους αυτούς τους ενώνει ακόμα το συλλογικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν παραμένει σημείο αναφοράς ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος κοινοβουλευτικός τους εκπρόσωπος;


Τυπική αλλά καίρια πιστεύω η ερώτηση, καθώς ως γνωστόν η ουσιαστική δημοκρατία προϋποθέτει την τυπική. Και διακρίνω μία συνειδητή προσπάθεια υποκατάστασης των κοινοβουλευτικών διαδικασιών με μία κινηματική αριστερά, η οποία θολώνει πρόσωπα, διαδικασίες και αρμοδιότητες. Αν όντως στόχος ορισμένων είναι μέσω του Αριστερού Ρεύματος να μετατρέψουν τον ΣΥΝ από συντεταγμένο κόμμα σε ένα ακόμη κίνημα, ας το πουν επιτέλους ανοικτά, να γνωρίζουμε κι εμείς ποιος εκπροσωπεί ποιον και ποιος ψηφίζει τι.

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστή η παρατήρηση!
Απλά νομίζω ότι βολεύει διαφορετικές πλευρές να προβάλλεται ο Αλέξης. Και επιπλέον, είναι γνωστή η "αγάπη" που έχουμε για την τυπική δημοκρατία σε αυτή τη χώρα...

Cacofonix είπε...

Αδικείς την ταινία! Εκείνη είχε και ξεκάθαρες εικόνες και μελωδικότητα και αρχή και τέλος και ρομαντισμό και ποιητικότητα...
Τι από όλα αυτά είδες στον ΣΥΡΙΖΑ;

Manoliscus είπε...

@fileleytheros
Κατά πως φαίνεται ούτως έχουν τα πράγματα. Το αν βέβαια κάτι βολεύει δε σημαίνει πως είναι και καλό. Και είπαμε, να την αγαπήσουμε, όχι όμως και να τη [αυτολογοκρίνεται].

@Cacofonix
Στον ΣΥΡΙΖΑ είδα μία σχέση εκπόρνευσης του κοινοβουλευτικού συστήματος. Δεν ξέρω όμως αν πρέπει να συνεχίσω με ταινιοκριτικές. Mε περιορίζει κι αυτή η οψίμως εμφανισθείσα βλογιακή δεοντολογία :P

Ανώνυμος είπε...

Γιατί υποβαθμίζεται το γεγονός οτι ο ΣΥΝ αποτελεί κόμμα το οποίο συμμετέχει στο ευρωκοινοβούλιο; Η πιο απλή απάντηση θα μπορούσε να ταν, ότι πρόεδρος του ενημερώθηκε για λογαριασμό ενός κόμματος του ευρωκοινοβουλίου; τι πιο απλό;

υγ: Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώ ότι προετοιμαζόταν για την επίσκεψη της αντιπροσωπείας (στην οποία συμμετείχε και ο πρόεδρος της ΑΚΟΑ, Γιάννης Μπανιάς) του συνδυασμού στην Τουρκία

Manoliscus είπε...

@γιώργης
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου σε είχα όταν σήκωνα την ανάρτηση :)
Χαίρομαι που συμμετέχεις. Το επιχείρημα με το Ευρωκοινοβούλιο το βρίσκω ασθενές, καθώς για παράδειγμα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ και ευρωβουλευτής κ. Καρατζαφέρης όσο παρέμενε εκτός της Βουλής των Ελλήνων δεν έχαιρε κανενός ειδικού θεσμικού ρόλου στην εσωτερική πολιτική σκηνή.

Τώρα, όσο για το φορτωμένο πρόγραμμα Αλαβάνου, εμένα δε μου δόθηκε η εντύπωση πως ο κος Τσίπρας τον αντικαθιστούσε προσωρινά. Αλλά και αυτό να συνέβαινε, από ποια καταστατική διαδικασία του ενός ή του άλλου πολιτικού σχηματισμού εκπορεύεται αυτή η δυνατότητα αντικατάστασης;

Να διευκρινίσω πως δεν τρέφω κάποια προσωπική εμπάθεια. Ευρισκόμενος απλά εκτός του χώρου δε μπορώ να καταλάβω ποια λογική και ποιες αρχές ακολουθούνται από τα στελέχη του. Δεν αποκλείω να υπάρχει κάπου κάποια πρόβλεψη την οποία προσωπικά ν' αγνοώ.

Ανώνυμος είπε...

χαχα, ναι κινδυνεύω να γίνω γραφικός όμως ρε γαμώτη μου προσπαθώντας να παραστώ σε κάθε απόπειρά σου να καυτηριάσεις την επικαιρότητα του ΣΥΝ.

Δεν ξέρω τι έκανε ο κ. Καρατζαφέρης, ομολογώ οτι δεν τον παρακολουθούσα. Αν και αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έκανε χρήση του θεσμικού του ρόλου..

Όπως και να 'χει και γω που 'μαι "εντός" μη νομίζεις ότι γνωρίζω όλα τα, ας το πούμε πιπεράτα, "παρασκηνικά".. αλλά ομολογώ πως εκπλήσομαι πως σου προκάλεσε εντύπωση, καθότι ουδείς εκ των συνιστωσών παραπονέθηκε. Εγώ αυτό το μεταφράζω ως εξής, ή εκπροσωπούσε τον ΣΥΝ ώς ευρω-κόμμα (επιμένω πεισματικά για τη βαρύτητα του επιχειρήματος ;p), ή είχε τη συγκατάθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας.

ΥΓ: κάποτε σου χα πει πως θεωρώ πως ασχολούνται με τον ΣΥΝ για πράγματα αστεία, ενώ εγώ παρατηρώ τις όποιες στρογγυλοποιήσεις κάπου αλλού..στην Ευρωπαϊκή πολιτική!!.. Αλλά είναι αυτό που σου λεγα.. όταν κάναμε αριστερή ρεαλιστική πολιτική (π.χ.μααστριχτ), όλοι μας πηγαίνανε και για να μας επιβραβεύσουν μας αφήσανε εκτός βουλής και τις υπόλοιπες αγκομαχώντας, τώρα που το ρίξαμε και "λίγο στην τρελή", μας ψηφίζουν!! ε είναι να τρελένεσαι;; Να σημειώσω πως σε πλήθος ζητημάτων (π.χ.δικαιώματα φυλακισμένων,περιβάλλον,ελεύθεροι χώροι) είμαι πολύ περήφανος για την κοινοβουλευτική ομάδα όμως είναι γεγονός πως σε άλλα ζητήματα, όπως αυτά της ευρώπης (σύνταγμα κλπ) έχουμε κάνει πισωγυρίσματα κατα τη γνώμη μου. Έτσι επιβιώσαμε

Manoliscus είπε...

Ας αφήσουμε τα παρασκηνιακά και τα πιπεράτα για τον κατιμά των (ειδησιο)γραφικών ομάδων.

Κανείς από εκεί μέσα δεν παραπονέθηκε, καθώς το όλο εγχείρημα όπως λες πηγαίνει καλά. Το θέμα είναι όμως πως η ζημιά γίνεται και όταν κάποια στιγμή αρχίσει να μπάζει το καράβι, οι όποιες φαινομενικά ασήμαντες θεσμικές ρωγμές δύσκολα θα κλείνουν.

O τελευταίος πολιτικός ηγέτης, ο οποίος χωρίς ουσιαστικό αξίωμα ανέβηκε στην κορυφή της εξουσίας ήταν ο σύντροφος Βισσαριώνοβιτς (τώρα μ' έπιασε κνησμός).

Εντάξει, τραβηγμένος ο συσχετισμός, όμως σε κάθε περίπτωση πιστεύω πως η προσήλωση στις καταστατικές διαδικασίες ασφαλίζει και το ίδιο το κόμμα απέναντι σε μελλοντικές αναταράξεις. Και το τελευταίο δεν πάει μόνο για τον ΣΥΝ, πάει και για τους υπόλοιπους μικρούς και μεγάλους.