Αλέκα προς Αλέκο: "Το πρόγραμμα του ΣΥΝ είναι σαν τον κουραμπιέ, που είναι πασπαλισμένος με ωραία ζάχαρη. Είναι πασπαλισμένο με πάρα πολλά αριστερά συνθήματα και αριστερές φράσεις, αλλά άμα βγάλεις τη ζάχαρη, από μέσα είναι το ζυμάρι, ο κουραμπιές δηλαδή".
Αλέκος προς Αλέκα: "Ευχαριστούμε πάρα πολύ την κα Παπαρήγα γιατί μας παρομοίασε με ένα γλυκό που έχει πάρα πολύ πέραση αυτή την εποχή, που αρέσει και πάρα πολύ στη νεολαία, η οποία δεν έχει και προβλήματα χοληστερίνης".
Ακολουθεί έγκριτος πολιτική ανάλυση:
Η Γενική Γραμματέας του κέ-κε-ι εκλαμβάνει την συνθηματική ρητορική της αριστεράς ως ζάχαρη. Άχνη, σωρόπι, Κούβας, ακατέργαστη ή ραφιναρισμένη δεν έχει μεγάλη σημασία. Σημασία έχει να γλυκαθούν οι πικραμένοι σύντροφοι.
Με τη σειρά του ο πρόεδρος θεωρεί πως στις 10 του Γενάρη ο κουραμπιές έχει ακόμα πάρα πολύ πέραση. Οι δικοί μου έληξαν και τους πέταξα, ενώ τα ζαχαροπλαστεία πουλάνε τους τελευταίους κοψοχρονιά. Φαίνεται όμως πως στην Κουμουνδούρου, που είναι και εναλλακτικοί οι άνθρωποι, το ληγμένο έχει την δικιά του γλύκα, τη δικιά του πέραση. Ένα που αγνοούσα ήταν το οτι και η νεολαία του ΣΥΝ αρέσκεται πάρα πολύ στο να τρώει κουραμπιέδες. Το πιθανότερο είναι το τρατάρισμα να ξανάγινε trendy. Από την άλλη όμως παίζει και η προτίμηση των νεολαίων στον κουραμπιέ να υποφώσκει τη γενικότερη στροφή της αριστεράς σε παραδοσιακές αξίες και σταθερές της πατρίδος.
Ειλικρινά δεν ξέρω. Το μόνο σίγουρο είναι πως η νεολαία (του ΣΥΝ τουλάχιστον) δεν έχει προβλήματα χοληστερίνης. Ας όψεται η επαναστατική γυμναστική. Ας όψονται και οι ηγέτες της κοινοβουλευτικής μας αριστεράς, που μας διασκεδάζουν με μαγειρέματα και κουραμπιεδομελομακάρουνα, τις κρύες αυτές ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα.
7 σχόλια:
με το καυστικό μα εύστοχο χιούμορ δεν έχω πρόβλημα, το απολαμβάνω και μπορεί και να με προβληματίσει..
με τη χυδαιότητα όμως φίλε Μάνο, γίνομαι έξαλος και δυστηχώς είναι πολλοί αυτοί που προκειμένου να υποστηρίξουν σαθρές επιχειρηματολογίες, καταφεύγουν σε αυτή.
Το δικό σου πάντως σχόλιο το βρήκα εξαιρετικό αν και ως αντιδραστικό μέλος της νεολαίας, προτιμώ το σουφλέ σοκολάτας (σπίτι μου το λέμε "κεϊκ που τρέχει") - ίσως να χει και αυτό το νόημά του..
Γιώργο χαίρομαι που με εντάσσεις στην πρώτη κατηγορία.
Κι εγώ πάντως να σου πω, καλύτερα έχω το "κέικ που τρέχει" από τους κουραμπιέδες. Και θα κάνεις άγια δουλειά να τους πας κανένα ταψί στο συνέδρειο του Φλεβάρη, μπας κι αλλάξουνε γούστα :)
Το οτι εγώ έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στο κεικ που τρέχει, δε σημαίνει πως με την κρίση των δικών μου αισθητηρίων γεύσης, πρέπει να εναρμονίστούν και οι υπόλοιπες γλώσσες.
Μοναδικές αλήθεις δεν υπάρχουν. Μακρυά από εμάς οι ορθοδοξίες. Ο δρόμος για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία έχει σκαμπανευάσματα και ενδεχομένως και πισογυρίσματα. Κανένας όμως δεν μπορεί να ευαγγελιστεί οτι γνωρίζει το μονοπάτι, γιατί απλούστατα κανείς δε το χει διαβεί, ξύπνιος τουλάχιστον.
Παρ΄όλα αυτά οι αδυναμίες, παραφωνίες και στρογγυλοποιήσεις που επισημαίνω εγώ είναι πολύ μακρυά από την κριτική που δέχεται ο χώρος από το εξωτερικό του περιβάλλον.
Αντίθετα, αν το να διεκδικείς το πρωην αεροδρόμιο του Ελληνικού να γίνει πάρκο είναι λαϊκισμός, το να ζητάς μερική οικιστική αξιοποίηση για χρηματοδότηση άλλων πάρκων μόνο αφέλεια δείχνει, αν όχι έλλειψη επίγνωσης της ελληνικής πραγματικότητας, όπου σε κανένα νόμο και σε καμια δέσμευση δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσυνη. Εκτός κι αν κάποιοι νομίζουν πως βρισκόμαστε στη Γερμανία.
Αλλά ξεχνά η γκρούπα του φιλελευθερισμού - "σικ" (συγγνώμη δεν κρατήθηκα) πόσο "προσωρινή" ήταν η ολυμπιακή εγκατάσταση του Μπαντμιγκτον ή το όργιο ολυμπιακής αυθαιρεσίας του The Mall. Ας πάνε λοιπόν να σιγοντάρουνε με τον Κακλαμάνη - τον κύριο δεν έχω πολλά
να πω, έχω πολλα να κάνω - τον αποχαρακτηρισμό οικισμάτων προς χάρην της περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Συγγνώμη, μα εμένα μόνο τα γέλια με πιάνουν.
Τις τελευταίες μέρες ξέμεινα από σύνδεση, εξ ου και η καθυστέρηση.
Μην σπεύδεις πάντως να απαξιώσεις την κριτική που δέχεται ο χώρος έξωθεν, ορισμένες φορές το να παρατηρείς κάποια πράγματα από απόσταση βοηθαεί.
Έπειτα, αναφέρεσαι φαντάζομαι στην πρόταση Μάνου και Φιλελεύθερης Συμμαχίας για τη δημιουργία μικρών πάρκων σε όλους τους δήμους του λεκανοπεδίου.
Κατ' εμέ δείχνουν περισσότερο όραμα παρά αφέλεια ή έλλειψη επίγνωσης της ελληνικής πραγματικότητας. Σύμφωνοι, δεν είμαστε γερμανία, αλλά καλό θα μας έκανε να κοιτάξουμε και λίγο προς τα εκεί, καθώς προς το παρόν δεν είμαστε για γέλια, αλλά για κλάμματα μόνο.
Δεν απαξιώνω την έξωθεν-κριτική αδιακρίτως. Απλά πολλές φορές διαβάζω πράγματα αστεία. Μάλιστα πολλές μπερδεύομαι για τον αν αναφέρονται σε κόμμα εξουσίας ή όχι.
Επίσης μπορείς να ρίξεις μια ματιά σε ένα μέρος των εργασιών της ημερίδας. δες εδώ. Εγώ ξέρω οτι λαϊκισμός είναι η ανέξοδη συνθηματολογία, εγώ όμως αντί αυτού βλέπω μια μεστή μελέτη. Ποιός είναι ο κακεντρεχής λοιπόν;
Ξέρεις, αυτή τη στιγμή υπάρχουν μέτωπα ανοιχτά σε πολλές γειτονιές για την προάσπιση των ελευθέρων χώρων, στον Ελαιώνα, στου Ζωγράφου, στον Υμηττό, στη Δραπετσώνα στην Πεντέλη, στο Ποικίλλο όρος, στην Καισαριανή ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ. Αν λοιπόν κόπτονται για τα πάρκα ας έρθουν να συνδράμουν.. αλλά που;..
Συγνώμη μα εγώ δε βλέπω όραμα, απλά μερικούς γραφικούς ιντερνετόπλικτους της εύκολης και χαζής κριτικής..
Αλήθεια όταν ο Δήμαρχος Κορτζίδης και οι πολίτες του Πειραιά, τους οποίους καταγγέλουν ξήλωναν τα κάγγελα στην παραλία και αντιμετωπίζαν τους νονούς και τους μπράβους της παραλιακής αυτοί τι κάνανε; μύνηση κατ΄ αγνώστων;
Η αναφορά σε κόμμα εξουσίας είναι ορθή, ενδέχεται όμως να επιστρέψει και ως μπούμεραγκ.
Περιμένεις από ένα νεοιδρυθέν κόμμα που αποκαλείς γκρούπα(sic) να έχει την κοινωνική παρουσία ενός κόμματος του 8% και να αγκαλιάζει (καπελώνει;) πρωτοβουλίες πολιτών οπώς αυτή για την παραλία του Αγίου Κοσμά.
Σε ένα κράτος δικαίου και η μήνυση αποτελεί δυνατό εργαλείο στα χέρια του πολίτη. Ο καθένας μας χρησιμοποιεί τα εργαλεία που του παρέχονται με τον τρόπο που ο ίδιος θεωρεί καλύτερο.
Με το ελληνικό δεν έχω ασχοληθεί, κρητικός ων, δε βλέπω όμως κάπου λαϊκισμό ή αφέλεια. Βλέπω μόνο μία πρόταση αξιοποίησης του χώρου και μία αντιπρόταση που επισημαίνει συγκεκριμένα μειονεκτήματα της πρώτης. Τα ανοικτά μέτωπα πάντως που λες πρέπει να μείνουν ανοιχτά για το καλό όλων. Και ας συνδράμουν όσο το δυνατόν περισσότεροι, αξίζει νομίζω τον κόπο!
Μάνο, πίστεψέ με..
Την πρόταση μερικής αξιοποίησης θα την υποστηρίζανε όλοι οι νοήμονες άνθρωποι, αν ζούσαμε σε ευνομούμενο κράτος, γιατί ΔΕ ζούμε σε ευνομούμενο κράτος, αν ζούσαμε οι νονοί της παραλιακής που τραμπουκίζαν τους κατοίκους θα είχαν καταδικαστεί, αντι αυτού βλέπω νέα μαγαζιά να φυτρώνουν. Σου ανέφερα το παράδειγμα ολυμπιακών ακινήτων και "προσωρινών" εγκαταστάσεων. Τα δε μέτωπα στα καμμένα είναι ανοικτά, τόσο το παπαδαριό, όσο και οι εργολάβοι έχουν ξεσαλώσει γιατί είναι γνωστό ότι μόνο ο νόμος του πλιάτσικου επικρατεί σε αυτή τη χώρα.
Τον όρο γκρούπα το δανείστηκα από τον Αθήναιο.
Δημοσίευση σχολίου