26 Ιαν 2009

Πολιτικού ενδύματος εγκώμιο

Παρατηρώ συχνά πως το product placement πολιτικών ιδεών αντιμετωπίζεται από μερίδα συμπολιτών μας φοβικά. Είναι ενδεχομένως αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν πως μία ιδέα ως τέτοια δέον είναι να αντιμετωπίζεται σαν ιερή αγελάδα και αισθάνονται άβολα όταν κάποιος με το ντύσιμο, την εμφάνιση ή την συμπεριφορά του επιχειρεί να την προωθήσει ή αντιθέτως να την αποδομήσει. Ως κοινωνία σαφώς έχουμε κάνει άλματα από την εποχή που ο χωροφύλακας θα ξύριζε το μουστάκι ενός ρεμπέτη ή θα κούρευε με την ψιλή τον τέντιμπόι.

Σε πολλούς όμως ακόμη και σήμερα το να αντικρίσουν κάποιον να φοράει tshirt με προκλητικό μήνυμα να είναι "άλουστος κι αξύριστος" ή ταγαροφορών, πιθανό είναι να προκαλέσει από αδιαφορία μέχρι αποστροφή και κράξιμο. Και ακολούθως η διστακτικότητα μας να κυκλοφορήσουμε (περι)φέροντας κάτι το αντισυμβατικό εκλαμβάνεται ως δικαιολογημένη από μία κοινωνική ανεκτικότητα μειωμένων αντοχών. Εκεί ίσως τα παιδιά της αριστεράς έχουν κάνει κάποια βήματα παραπάνω, εντάσσοντας βέβαια το αντισυμβατικό της όλης εμφάνισης σε μια γενικότερη περιφρόνηση του μικροαστικού κατεστημένου. Εκείνου που θέλει και καλά να βάλει σε καλούπια αμφίεση και συνειδήσεις. Έχει καταντήσει όμως αηδία να βλέπουμε να περιφέρονται ομαδόν σε κάθε επέτειο και πορεία μπλουζάκια με τον σφαγέα Τσε και καρώ τουρμπάνια του Αραφάτ... σημείο ίσως πως τα παιδιά αυτά έπεσαν τελικά στη λούμπα της ομαδοποίησης και εκείνης της στρατοκρατικής ομοιομορφίας που τα θέλει γρανάζια ενός μηχανισμού καταστροφής.

Για να μη μακρηγορώ, πιστεύω πως αποτελεί πρόκληση για τον κάθε σκεπτόμενο ενεργό πολίτη να προσπαθεί να μεταδώσει το δικό του μήνυμα με το να μην κάνει τίποτα παραπάνω από το να στέκεται ή να περπατάει σε δημόσιο χώρο. Την αρχή προσωπικά έκανα με ένα κόκκινο μπλουζάκι με στάμπα της Thatcher – παρωδία εκείνων του Che (αν συναντήσετε κάποιον να το φορά, ε μάλλον που θά 'μαι εγώ, ελάτε να μου σφίξετε το χέρι). Ακολούθησαν κάποιες ομολογουμένως ατυχείς προσπάθειες στο Photoshop, μέχρι που προ ημερών έπεσα πάνω στους LibertyΜaniacs, το κατάστημα που χρόνια έψαχνα. Αυτές τις μέρες παραλαμβάνω την πρώτη μου παραγγελία. Ρίξτε μια ματιά, πιστεύω πως υπάρχουν κομμάτια που φέτος το καλοκαίρι θα φορεθούν ;-)


5 σχόλια:

Cacofonix είπε...

Θέλω να τεστάρεις το άσυλο ιδεών: να φορέσεις τη Θάτσερ και να μπεις σε μια συνέλευση φοιτητών... (Αφού βέβαια κάνεις βαρβάτη ασφάλεια ζωής)... ;-)

Ανώνυμος είπε...

Να είσαι καλά που το βρήκες. Πολύ καλό, όντως. Έχει μερικά φοβερά κομμάτια. Way too libertarian for my taste, though.

Manoliscus είπε...

Συγγνώμη για την καθυστερημένη απόκριση. Είχα μεταπηδήσει σε γειτονικό νησί.

@Cacofonix
Αν επιχειρούσα να μιλήσω σε συνέλευση φορώντας το, το μόνο που θα προλάβαινα να κάνω θα ήταν τον σταυρό μου :)
Σοβαρά τώρα, δε νομίζω πως θα μου έκαναν κάτι, το πολύ πολύ να μου έπαιρναν το μικρόφωνο απ' τα χέρια.

@φιλελεύθερη λαλιά
Καλώς ήρθες! Κοίτα, η αλήθεια είναι πως ορισμένα σχέδια απηχούν ακόμη ένα προεκλογικό κλίμα. Αν κάποιο πάντως σε φαίνεται μετριοπαθέστερο και το αγοράσεις, τους δίνεις ένα κίνητρο να αποφεύγουν πιθανές ακρότητες και αστοχίες, φοβούμενοι μείωση πελατείας.

cobden είπε...

Τέλειο το libertymaniacs!Μου φαίνεται θα κάνω κι εγώ παραγγελία!
Και ναι, θα τα φορέσω στην Πλατεία Εξαρχείων, που μένω!

Manoliscus είπε...

@cobden
Χαίρομαι που σ' αρέσει!
Εσύ πάντως καλύτερα να την κάνεις εκείνη την ασφάλεια ζωής...