Με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου η Βίκη Φλέσσα προσκαλεί στην εκπομπή "Στα άκρα" τον συγγραφέα Νίκο Δήμου και τον δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη. Ο τίτλος της εκπομπής είναι τόσο ταιριαστός όσο κι αταίριαστος, καθώς εικάζω πως οι σημερινές τοποθετήσεις, εκεί που θα έπρεπε να αποτελούν κοινό τόπο, θεωρούνται από μία μεγάλη πλειοψηφία ως θέσεις των άκρων.
Δεν ξέρω κατά πόσο θα άξιζε να προσκληθεί και κάποιος από το την απέναντι όχθη, προκειμένουν να εκθέσει και τις δικές του απόψεις και γιατί όχι, ν' απολαύσουμε την ιδεολογική του κατίσχυση (ή κατασφαγίαση). Το πρόβλημα βέβαια είναι πως οι πάντες εμφανίζονται διαπρύσιοι υπέρμαχοι της ελευθερίας του τύπου, με την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση πως ο τελευταίος θα γράφει μόνο εκείνα που δεν τους ενοχλούν.
ΝΕΤ, Παρασκευή 24.00
5 σχόλια:
Το κακόμοιρο το "Αντί", το ιστορικό περιοδικό της Αριστεράς που το έφαγαν οι τυποκτώνοι νόμοι, πάλι το ξεχάσαμε..
Ας είναι, άλλωστε από τα κροκοδείλια δάκρυα πέρι ελευθερίας του λόγου χορτάσαμε..
[..]"οι πάντες εμφανίζονται διαπρύσιοι υπέρμαχοι της ελευθερίας του τύπου, με την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση πως ο τελευταίος θα γράφει μόνο εκείνα που δεν τους ενοχλούν[..]"
Και μόνο η έλλειψη αντίλογου έκανε την όλη παράσταση θλιβερή...
@γιώργης
Την ιστορία αντιπαράθεσης που οδήγησε στην οικονομική εξόντωση του περιοδικού δεν την γνωρίζω, όμως ο νόμος Βενιζέλου - Ράλλη είναι εν πολλοίς άκαμπτος. Το ΑΝΤΙ πάντως μου είπε ένα πουλάκι πως ετοιμάζεται για διαδικτυακή επάνοδο, και πολύ καλά θα κάνει.
@ Cacofonix
Δε μου φάνηκε πως παρίσταναν κάτι, όμως η δημοσιογράφος δεν είχε διαβάσει καλά τους προσκεκλημένους της και οι ερωτήσεις που τους έθετε κούραζαν τόσο τους ίδιους όσο κι εμένα. Θα εκτιμούσα έναν δομημένο αντίλογο και έναν περιορισμό της συζήτησης σε συγκεκριμένες βάσεις.
Μάνο, ως ιστορική αναδρομή:
19/3/07, Ελευθεροτυπία
Εξουσία και χιούμορ
του Περικλή Κοροβέση
Οι "λάτρεις" της ελευθερίας δεν έπρεπε ποτέ να δεχτούν έναν τέτοιο απελπιστικό μονόλογο που ο ένας λάτρευε και συμπλήρωνε τον άλλο.
Όσο για τη δημοσιογράφο, εκτός από τη χαρακτηριστικά διαπεραστική ματιά της (γούρλωμα) δεν διαθέτει κι ανάλογου διαμετρήματος σκέψη. Κι αυτό το ξέραν και οι 2 καλεσμένοι. Αλλά φαντάζομαι ότι θεώρησαν ότι it was too good to be missed...
Δημοσίευση σχολίου