Την προηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκαν εξήντα έξι χρόνια από την απελευθέρωση των κρατουμένων του Άουσβιτς και η 27η Ιανουαρίου τιμήθηκε ως παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων του Ολοκαυτώματος με συμβολικές εκδηλώσεις ανά τον κόσμο.
Η προσπάθεια εξόντωσης της μεγαλύτερης εθνοτικής ομάδα της Ευρώπης είχε αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος των ναζιστικών νόμων καθαρότητας και συνέχεια μίας μακράς παράδοσης διωγμών ανά την Ευρώπη. Σε λίγα μόλις χρόνια χάθηκαν 220.000 με 500.000 ζωές, γεγονός το οποίο δεν στάθηκε από μόνο του αρκετό για να συγκινηθεί ο μεταπολεμικός κόσμος, με τη Γερμανία να αναγνωρίζει τη γενοκτονία μόλις το 1986 και την Ελλάδα μάλλον να την αγνοεί.
Για πρώτη φορά σήμερα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Jerzy Burzek, απηύθυνε κάλεσμα για πανευρωπαϊκή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ρόμα. Το βήμα είναι σημαντικό, μένει όμως να διανυθεί ένας μακρύς και δύσβατος δρόμος. Η εικόνα του τσιγγάνου είναι αυτή του μικροεγκληματία κατσίβελου, ενώ η άρνηση του να ενσωματωθεί στα ισχύοντα πολιτιστικά πρότυπα εισπράττεται εχθρικά από μεγάλη μερίδα του πνευματικού και πολιτικού μας κόσμου, μέλη του οποίου κατά τα λοιπά συνωστίζονται σε εκδηλώσεις μνήμης και δεν παραλείπουν να κόβουν τις κορδέλες φιλανθρωπικών galas. Ευαισθησία à la carte, η οποία δεν απομακρύνει κατ' ελάχιστο το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής, τραγικότερης αυτή τη φορά Κατασπάραξης.
Η ταινία Liberté αφηγείται την ιστορία εκδίωξης μιας ομάδας τσιγγάνων από τη Γαλλία του καθεστώτος Vichy. Αν την πετύχετε στη βιντεοθήκη της γειτονιάς, αξίζει να της αφιερώσετε λίγο χρόνο.
Η ταινία Liberté αφηγείται την ιστορία εκδίωξης μιας ομάδας τσιγγάνων από τη Γαλλία του καθεστώτος Vichy. Αν την πετύχετε στη βιντεοθήκη της γειτονιάς, αξίζει να της αφιερώσετε λίγο χρόνο.
11 σχόλια:
Έξαιρετικό! Περιμένω λοιπόν αντίστοιχες αναρτήσεις για τη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, των Ελλήνων του Πόντου, των Ελλήνων της Ρωσίας. Γιατί πρέπει πάντα να ξεκινάμε από το σπίτι μας και μετά να μιλάμε, πολύ σωστά και για ατους άλλους. Έτσι από τη μια πετυχαίνουμε την ταύτιση μας με τον διωκόμενο, ενώ μας γίνεται όλο και πιο δύσκολο να "ξεχάσουμε". Όπως καλό είναι να καταδικάζουμε το κάψιμο Εβραϊκών συναγωγών, αλλά να ξεχνάμε το κάψιμο εκκλησιών και μάλιστα στην Ελλάδα.
Γιατί έτσι έπιδεικνύουμε:
"Ευαισθησία à la carte, η οποία δεν απομακρύνει κατ' ελάχιστο το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής, τραγικότερης αυτή τη φορά Κατασπάραξης."...
Ή όπως το θέτει ο Σολζενίτσυν:
"Η λογοτεχνία πρέπει ... να παιδεύει ένα έθνος να μάθει σωστά και συστηματικά την αληθινή ιστορία ενός άλλου σε ανάλογη ένταση αναγνώρισης κι επώδυνης επίγνωσης όπως είχε νοιώσει με τη δική του ιστορία κι έτσι να αποφύγει να κάνει τα ίδια απάνθρωπα λάθη. "
Χρησιμοποιώ τον όρο λογοτεχνία λίγο πιο ανοικτά και περιλαμβάνω κάθετι γραπτό. Δεν νομίζω να ενοχλεί...
Η κατάδειξη παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι απροΰπόθετη. Δεν συμφωνώ πως πρέπει να ξεκινά από τους ομοεθνείς ή τους ομόθρησκους ή να μπαίνει σε λογική συμψηφισμών.
Εν αρχή ην ο άνθρωπος, όχι το έθνος, εκεί η προσέγγιση μας απέχει κάπως.
Συμψηφισμό; Ποιό συμψηφισμό; Για μνήμη μίλησα και μάλιστα με τον πιο έντονο τρόπο: αυτό της ταύτισης.
Περιμένω λοιπόν να δώ την ... απρουπόθετη υποστήριξη και με νέες αναρτήσεις για όλες τις γενοκτονίες που αφορούν κι εμάς;
Ή μήπως εμείς .. δεν μετρούμε; Εμείς είμαστε ρατσιστές κι αντισημίτες και φιλοναζιστές από γεννησημιού μας που λέει κι ο φίλος σου;
Επειδή κατάγομαι από τη Μικρά Ασία κι έχω ακούσει ιστορίες με τρεμάμεμνη φωνή για τους Κούρδους και τους συνωστισμούς από συγγενικά πρόσωπα, νομίζω ότι μπορώ να καταλάβω κάτι παραπάνω για τη ίδια φρίκη που ένοιωσε ο Εβραίος Σαλονικιός στους θαλάμους αερίων.
Έχει σταματήσει προ πολλού να είναι ιδεολόγημα για να στρατευθώ από πίσω κι είναι εμπειρία και δική μου...
Κάτι που φυσικά δεν συμβαίνει με πολλούς απροϋπόθετους...
Λυπάμαι αλλά αδυνατώ να καθορίσω τη θεματολογία και την συχνότητα των αναρτήσεων μου από τις δικές σου προσδοκίες.
Δεν διατίθεμαι κάθε φορά που κάνω λόγο για μία γενοκτονία να καταθέτω και πιστοποιητικό εθνικών φρονημάτων. Όσο για τα εγκλήματα πίσω από το μικρασιατικό μέτωπο, αυτά διεπράχθησαν εκατέρωθεν και καλό είναι όποιος επιμένει να ξεκινάει από τα του οίκου του, να κοιτάζει πρώτα και τη δική του καμπούρα.
Respect._
Τις προσβολές σου τις χαρίζω. Υποδηλώνουν και το χαρακτήρα σου και την ανατροφή σου.
Και τώρα που είδαμε και του οίκου μας θα μας γράψεις επιτέλους κάτι για τη γενοκτονία των παλαιστινίων από το σύγχρονο εβραϊκό κράτος ή θα στεναχωρήσεις τους "κολλητούς" σου;
@Rodia
Καλώς όρισες!
@Cacofonix
Όχι μόνο θα τους στεναχωρήσω, αλλά θα μου κόψουν και τα τραπεζικά εμβάσματα. Χαζός είμαι;
Εν πάσει περιπτώσει δεν έχω καμία διάθεση να αναλώνομαι σε προσωπικές αντιπαραθέσεις. Έχει καταντήσει αρκετά κουραστικό.
1. "Η κατάδειξη παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων είναι απροΰπόθετη. Δεν συμφωνώ πως πρέπει να ξεκινά από τους ομοεθνείς ή τους ομόθρησκους ή να μπαίνει σε λογική συμψηφισμών."
2. "Όσο για τα εγκλήματα πίσω από το μικρασιατικό μέτωπο, αυτά διεπράχθησαν εκατέρωθεν και καλό είναι όποιος επιμένει να ξεκινάει από τα του οίκου του, να κοιτάζει πρώτα και τη δική του καμπούρα."
Δε θα μπορούσες να το θέσεις καλύτερα!
Δε θα πάρω θέση στη συζήτηση. Σέβομαι απόλυτα τις μνήμες και τα βιώματα του καθενός και κατανοώ τον ενδεχόμενο υποκειμενισμό. Όμως η ιστορική αλήθεια είναι πάνω από όλα.
Άλλωστε, "Εθνικόν είναι το Αληθές!"
Όπως γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα και ένας "κολλητός":
Facts are sacred, comments are free.
σωστή η ανάρτηση για ένα μεγάλο κενό που υπάρχει από την μνήμη του ολοκαυτώματος. συμβαδίζει κατά την γνώμη με το άλλο επίσης κενό των πολιτικών αντιπάλων και των ομοφυλόφιλων που εκτέλεσαν εκεί.
επίσης επειδή αναφέρθηκε η παρτίδα μας, είναι άγνωστα τα προγκόμ που έχουν γίνει πολύ πριν το ολοκαύτωμα καθώς και για το ότι ο μισός πληθυσμός της θεσσαλονίκης ήταν εβραικός.
θα διαφωνήσω για την μικρασία. υπήρξαν στρατόπεδα συγκέντρωσης λίγο πριν την άνοδο των νεότουρκων κατά των χριστιανικών (κυρίως) πληθυσμών.
@sakidio
Ο κατάλογος των θυμάτων του Ολοκαυτώματος είναι πραγματικά μακρύς.
Το πογκρόμ του Κάμπελ, όπως και άλλα "όμορφα" κεφάλαια της πρόσφατης ιστορίας μας είναι καταγεγραμμένα, δυστυχώς όχι τόσο λεπτομερώς όσο θα έπρεπε.
Και η απλή αναφορά τους πάντως είναι αρκετή για να εγείρει ιδιαίτερα πρωτόγονα ανακλαστικά στους θεματοφύλακες μιας αυθεντικής τάχα ανάγνωσης της ιστορίας. Καιρός να αναπτύξουμε αντισώματα, η επίκληση άγνοιας δύσκολα μας καλύπτει πια.
Δημοσίευση σχολίου