24 Δεκ 2009

Δοσοληψίαι εγένοντο εν Βηθλεέμ τη πόλει

Κυριολεκτικά τον Θεό τους δεν έχουν αυτοί οι φιλελεύθεροι... Ο λόγος αυτήν τη φορά για τον Lew Rockwell, παλαιοφιλελεύθερο(!) θιασώτη της Αυστριακής σχολής, πιστό καθολικό και πρόεδρο του αγνώστου στα καθ' ημάς Ludwig von Mises Institute.

Ο κύριος αυτός έρχεται λοιπόν και εξυμνεί μία αδικημένη διάσταση των Χριστουγέννων, αυτήν της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και της καθοριστικής της συμβολής στην γέννηση του θεανθρώπου. Στο "The Economic Lessons of Bethlehem" ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με το γεγονός των Χριστουγέννων, όπως αυτό εντάχθηκε στο συγκεκριμένο οικονομικό πλαίσιο της εποχής.
"... It’s remarkable, then, to think that when the Word was made flesh with the birth of Jesus, it was through the intercessory work of a private businessman. Without his assistance, the story would have been very different indeed. People complain about the "commercialization" of Christmas, but clearly commerce was there from the beginning, playing an essential and laudable role.

And yet we don’t even know the innkeeper’s name. In two thousand years of celebrating Christmas, tributes today to the owner of the inn are absent. Such is the fate of the merchant throughout all history: doing well, doing good, and forgotten for his service to humanity."

Αλήθεια, πώς τον έλεγαν τον ιδιοκτήτη της φάτνης των αλόγων; Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Ο Canis Libertatis εύχεται ενόψει των εορτών στους ευάριθμους φίλους και αναγνώστες του χαρούμενες στιγμές, γεμάτες υγεία, προκοπή και ελευθερία. Είθε το νέο (οικονομικό) έτος να μας βρει όλους πνευματικά και υλικά πλουσιότερους!

22 Δεκ 2009

Ένας ανερυθρίαστα κρατιστής Άγιος

Ο Άγιος Βασίλης μάλλον που δεν αποτελεί και την πλέον φιλελεύθερη φιγούρα των ημερών. Πώς κι έτσι; Δεν είναι καθόλου δύσκολο να παρατηρήσουμε πως αυτός ο παππούλης ντύνεται συνεχώς στα κόκκινα και πως κάθε χρόνο διανέμει αγαθά αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία κατασκευάζονται σε μια κομμούνα, κατόπιν κεντρικού σχεδιασμού και μακριά από κάθε υποψία αξιοκρατίας, διαφάνειας και εφαρμογής διεθνών λογιστικών προτύπων.

Η διαδικασία εμπλέκει καταναγκαστική εργασία νάνων, ενώ η βάση της επιχείρησης εντοπίζεται υπόπτως κοντά στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση. Ας μην σταθούμε όμως ούτε στην κόκκινη μύτη του ταράνδου – οδηγητή, ούτε και στην διατάραξη οικιακής ειρήνης που διαπράττεται καθ' έξιν δια της καμινάδας. Διότι αν κάτι έρχεται να ολοκληρώσει την εικόνα ενός κρατικοδίαιτου και αναποτελεσματικού επιχειρηματία, αυτό είναι η συστράτευση του με μεγάλους οικονομικούς κολοσσούς στο αίτημα για κρατικό bailout.



Όταν ήμουν μικρός πίστευα στον Άγιο Βασίλη. Σήμερα όμως πιστεύω στην ανάγκη ενός περισσότερο αποκεντρωμένου, ευέλικτου και αποτελεσματικού συστήματος διανομής δώρων. Ας του προτείνουμε κι αυτού μοντέλο εθελουσίας, κανείς μας δεν θα επιθυμούσε να τον δει χρονιάρες μέρες με πλακάτ στο λιμάνι.

19 Δεκ 2009

Νοσταλγοί του εμπάργκο, ενωθείτε!

Κάθε φορά που ο φίλος Alexandar κατέβαινε Θεσσαλονίκη για καφέ μου έπαιρνε τ’ αυτιά για τα χρήματα που κατέβαλε ως φόρο εισόδου στα Ελληνοπουγουδουμικά σύνορα. Αντίστοιχη υποχρέωση από πλευράς τους δεν υπήρχε και επομένως οι εξηγήσεις μου περιορίζονταν στις τεχνικές προϋποθέσεις ασφαλείας που δικαιολογημένα έθεταν τα πρωτόκολλα Schengen.

Από σήμερα όμως οι πολίτες του Μαυροβουνίου, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Σερβίας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, μπορούν με τα βιομετρικά τους διαβατήρια να εισέρχονται στην Ελληνική επικράτεια χωρίς κρατική θεώρηση (βίζα). Η εξέλιξη αυτή χαιρετίστηκε θερμά ως ένα σημαντικό βήμα στην προσέγγιση των χωρών αυτών με την Ευρώπη, ενώ χιλιάδες ήταν οι νέοι που πανηγύριζαν χθες στις πρωτεύουσες των τριών Βαλκανικών κρατών. Είναι πράγματι εξαιρετικά ελπιδοφόρα η κατάργηση ενός ακόμα συνοριακού φραγμού και η συνακόλουθη προσέγγιση των λαών αυτών στη μεγάλη Eυρωπαϊκή οικογένεια. Ευχή μου το μέτρο αυτό να βρει συνέχεια και για άλλες γειτονικές χώρες όπως η Αλβανία ή η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, καθώς το όφελος θα είναι και πάλι κοινό.

Εντύπωση πάντως προκαλεί η ασθενική αντίδραση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στην συνοριακή αυτή διευκόλυνση. Το ΥπΕξ δεν έχει ενημερώσει την ιστοσελίδα του, ενώ δύσκολα ανευρίσκεται συγχαρητήρια δήλωση Έλληνα πολιτικού. Υποθέτω πως ορισμένοι αισθάνονται άβολα στην καρέκλα τους που ορδές νεολαίων γυφτοσκοπιανών θα κατακλύσουν την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ως τουρίστες ή ως φτηνό εργατικό δυναμικό. Τα πολλαπλά οφέλη στην τουριστική βιομηχανία, την πολιτισμική προσέγγιση και την επιρροή βαλκάνιων γειτόνων από τον ημέτερο τρόπο ζωής παραβλέπονται ως ελάσσονος σημασίας. Τα σύνορα σταδιακά ανοίγουν, ιδέες και άνθρωποι διακινούνται ακόμα πιο ελεύθερα από ποτέ. Ο κίνδυνος αφελληνισμού γιγαντώνει... νοσταλγοί του εμπάργκο, ενωθείτε!

φώτο: Associated Press

8 Δεκ 2009

Η τίγρη η συνταξιδιώτισσα

Τούτη η ανελεήμονη φωνή – η τίγρη η συνταξιδιώτισσα – με συντρόφευε, κι ας με μισούσε, σε όλα μου τα ταξίδια. Όλα τα είδαμε μαζί. Φάγαμε και ήπιαμεν οι δυό μας στα τραπέζια της ξενητιάς, πονέσαμε μαζί, χαρήκαμε μαζί βουνά, γυναίκες, ιδέες.
Κι όταν φορτωμένοι λάφυρα, γιομάτοι πληγές, γυρίζαμε πιά στο δροσερό, το ήσυχο κελί μας, γαντζώνεται η τίγρη τούτη αμίλητη στην κορφή του κεφαλιού μου. Εκεί είναι η κούρνια της.
Απλώνεται σοφιλιαστά γύρα στο κρανίο μου, χώνει τα νύχια της στο μυαλό μου και συλλογιούμαστε τα όσα είδαμε και τα όσα έχουμε ακόμα να δούμε.
Χαιρόμαστε κι οι δυό μας που όλος ο κόσμος τούτος, ορατός κι αόρατος, είναι ένα αξεδιάλυτο μυστικό βαθύ, ακατανόητο, πέρα από το νού, από την πεθυμιά, από τη βεβαιότητα.
Κουβεντιάζουμε οι δυό μας – η τίγρη η συνταξιδιώτισσα κι εγώ – και γελούμε που είμαστε τόσο σκληροί, τρυφεροί κι αχόρταγοι και που ένα βράδυ σίγουρα θα δειπνήσουμε μια φούχτα χώμα να χορτάσουμε. Κι όταν έχουμε κέφι πολύ ή πίκρα αβάσταχτη, παίζουμε και βάνουμε το θεό να ψέλνει, τρέμοντας, ύμνους παθητικούς στον κακομοίρη τον άνθρωπο.
Τι χαρά είναι τούτη, θέ μου, να ζεις και να βλέπεις και να παίζεις με τη μεγάλη τούτη τίγρη και να μη φοβάσαι!
Κι ένα πρωί να σηκώνεσαι να λες: “Οι λέξεις! Οι λέξεις! Άλλη σωτηρία δεν υπάρχει! Δεν έχω στην εξουσία μου παρά 24 μολυβένια στρατιωτάκια, θα κηρύξω επιστράτεψη, θα σηκώσω στρατό, θα νικήσω το θάνατο!”
Και ξέρεις καλά πως ο θάνατος δε νικιέται μα η αξία του ανθρώπου δεν είναι η Νίκη παρά ο αγώνας για τη Νίκη. Και ξέρεις ακόμα τούτο, το δυσκολώτερο: Δεν είναι ούτε ο αγώνας για τη Νίκη. Η αξία του ανθρώπου είναι μιά μονάχα, τούτη: να ζεί και να πεθαίνει παλικαρίσια, χωρίς να καταδέχεται αμοιβή.
Και ακόμα τούτο, το τρίτο, το ακόμα πιό δύσκολο: η βεβαιότητα πως δέν υπάρχει αμοιβή να σε γιομώνει με χαρά, υπερηφάνια κι αντρεία.


Νίκος Καζαντζάκης
Ταξιδεύοντας







5 Δεκ 2009

Φιλελευθερισμός εν Κρήτη

Βρισκόμαστε στο έτος 2009 μ.Χ. και όλη η Νέα Δημοκρατία είναι υπό την εκλογική επικράτηση δεξιών αντιλήψεων. Όλη; Όχι! Ένα νησί ανυπόταχτων Κρητικών αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στη φοβική δεξιά. Μία ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενδεικτική της διαφοροποίησης των κουζουλών όχι τόσο στα πρόσωπα, όσο στην επιθυμία τους για μια ανοικτή φιλελεύθερη παράταξη.


Ανακοίνωση σχετικά με τις εν Κρήτη εξελίξεις εξέδωσε σήμερα η Περιφερειακή Κίνηση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, όπου κατά πρώτον γίνεται μια σύντομη εκτίμηση του κλίματος και κατά δεύτερον απευθύνεται κάλεσμα για προβληματισμό και ανάληψη των ευθυνών που αναλογούν στον κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο πολίτη. Την ανακοίνωση μπορείτε να την διαβάσετε στην ιστοσελίδα της ΠΠΚ Κρήτης, για οικονομία όμως την παραθέτω και εδώ.


Η Περιφερειακή Κίνηση Κρήτης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας θεωρεί πως οι πρόσφατες εκλογές στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέτουν ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό προηγούμενο για τον τόπο. Η επικράτηση συντηρητικών αντιλήψεων εντός της Νέας Δημοκρατίας προμηνύει την είσοδο της σε παρατεταμένο πολιτικό χειμώνα και την σταδιακή αποξένωση του φιλελεύθερου μεταρρυθμιστικού κέντρου από μία φθαρμένη ηθικά και πολιτικά δεξιά.

Γίνεται εμφανής πλέον η τάση δημιουργίας ενός διακομματικού μετώπου, από την αντιδραστική αριστερά μέχρι τη φοβική άκρα δεξιά, το οποίο επιδιώκει την κατασυκοφάντηση και την εξάλειψη οποιασδήποτε, ακόμα και δειλής, προσπάθειας μεταρρυθμίσεων στην οικονομία και την κοινωνία. Ο αγώνας κατά του πέτρινου αυτού μετώπου μπορεί να δίνεται σε πολλά σημεία της χώρας. Ειδικά όμως στην Κρήτη, πατρίδα του ριζοσπάστη Καζαντζάκη και μητέρα του φιλελεύθερου Βενιζέλου, θέση δεν έχει ούτε ο παρεμβατικός κρατισμός, ούτε και η καιροσκοπική αποθησαύριση της ιστορικής μας συνείδησης.

Φιλελεύθεροι όλων των πολιτικών χώρων, πολλές φορές εγκλωβισμένοι σε εχθρικά προς αυτούς κόμματα, ασφυκτιούν και προβληματίζονται, τώρα ίσως εντονότερα από ποτέ. Οι εξελίξεις δείχνουν πως αργά μεν, σταθερά δε, δρομολογούνται οι συνθήκες εκείνε που θα επιτρέψουν την ανάδειξη ενός ισχυρού φιλελεύθερου πόλου στην Ελλάδα. Και πρωταρχικός σκοπός της Φιλελεύθερης Συμμαχίας ως κίνησης πολιτών είναι η συνδρομή στην υλοποίηση του στόχου αυτού.