Το Συνταγματικό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών ήρθε προ ημερών να επανεξετάσει μία αρκετά αμφιλεγόμενη πρακτική προάσπισης των ατομικών δικαιωμάτων. Ο λόγος για την πολιτική ποσοστώσεων (affirmative action) που θεσπίστηκε επί JFK και Johnson με την Civil Rights Act του 1964 σε μια προσπάθεια προστασίας των μειονεκτούντων αφροαμερικάνων.
Το ιστορικό της υπόθεσης ανευρίσκεται στην πόλη New Heaven του Connecticut, όπου το πυροσβεστικό σώμα προκήρυξε διαγωνισμό για την προαγωγή δεκαοκτώ πυροσβεστών στις επιτελικές θέσεις πυραγού (Captain) και υποπυραγού (Lieutenant). Στους επιτυχόντες δεν υπήρξε ουδείς συμμετέχων αφροαμερικάνος και ως εκ τούτου οι αρχές αρνήθηκαν να επικυρώσουν τα αποτελέσματα φοβούμενες προσφυγή με δικαιολογητική βάση τις δυσμενείς επιπτώσεις τις οποίες θα επέφερε ένας νομότυπος και αδιάβλητος διαγωνισμός στην θέση της μειονότητας.
Οι δεκαοκτώ επιτυχόντες προσέφυγαν κατά της άρνησης με κύριο ενάγοντα τον Frank Ricci, πυροσβέστη με έντεκα χρόνια προϋπηρεσίας, ο οποίος είχε παραιτηθεί από δεύτερη εργασία προκειμένου να προετοιμαστεί για τις εξετάσεις. Πάσχοντας από δυσλεξία ο άνθρωπος έφτυσε αίμα για να πετύχει έκτος από τους εβδομήντα επτά για την θέση. Και το Συνταγματικό τον δικαίωσε με μία καλοζυγισμένη πλην οριακής πλειοψηφίας απόφαση στα τέλη Ιουνίου.
Θα συνέχιζα γράφοντας για παίγνια μηδενικού αθροίσματος, την συνταγματική αρχή της ανόμοιας μεταχείρισης, για τις στρεβλώσεις της πολιτικής ορθότητας και για το πόσο οφέλιμη είναι η απολυτότητα της προ του νόμου ισότητας. Κάπου εδώ όμως συνειδητοποιώ πως έχω ξεμείνει από αγάπη και καπνό, αμφότερα αυτοκαταστροφικά και ενίοτε απαγορευμένα. Σταματώ λοιπόν την ανάρτηση με τον πιασάρικο τίτλο και την επίφαση νομομάθειας και συνεχίζω το βράδυ μου στη βεράντα, χαζεύοντας τον έναστρο ουρανό μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Ένα κουτάβι μετράει τ' άστρα, μακριά από ιστορίες με πυροσβέστες, δικαστικές τηβέννους και νέγρικες μελωδίες του Νότου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου