BNP, όπως λέμε...

Δικαστική έρευνα γύρω από τη χρηματοδότησή του αντιμετωπίζει το ακροδεξιό Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (ΒΝΡ) μετά την αδήλωτη στην εφορία μεταφορά ποσού ύψους 5.000 στερλινών στον προσωπικό λογαριασμό του ηγέτη του κόμματος, Νικ Γκρίφιν. Σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία, κάθε δωρεά ύψους πάνω από 5.000 στερλίνες πρέπει να δηλώνεται στις αρμόδιες υπηρεσίες. Η απόφαση του κ. Γκρίφιν να μη δηλώσει τη δωρεά εντάσσεται στην πολιτική του κόμματος να τηρεί απόλυτη μυστικότητα γύρω από τα μέλη και τα οικονομικά του.

πηγή: Καθημερινή

Σας θυμίζει κάτι κοντινό; Ο ηγέτης πάντως των συντηρητικών David Cameron δήλωσε πως "ενδύονται το κουστούμι του πολιτικού και σας χτυπούν την πόρτα εμφανιζόμενοι ως καλά παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για Ναζί τραμπούκους". Οι αναλογίες στην κρίση του κάθενος.

Ιστομαχία deb8 και η ερώτηση του Κούταβου

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε πανηγυρικά ψήφισμα για την κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση και τον ολοκληρωτισμό. Οι εκπρόσωποι των λαών μια Ηπείρου ένωναν τη φωνή τους για να καταδικάσουν όσα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διεπράχθησαν από ολοκληρωτικά και αυταρχικά καθεστώτα. Όλης της Ηπείρου; Όχι! Ένα χωριό που το κατοικούν αδιόρθωτοι Ευρωβουλευτές αντιστέκεται ακόμα και θ’ αντιστέκεται πάντα (;) στον κατακτητή... και στο αυτονόητο.

Η περίπτωση της ελληνικής αποστασιοποίησης με είχε προβληματίσει αρκετά τότε και αναρωτήθηκα αν είναι στραβός ο γιαλός ή αν εμείς στραβά αρμενίζουμε. Με αφορμή λοιπόν τη διοργάνωση της πρώτης διαδικτυακής ιστομαχίας (debate) Ελλήνων υποψήφιων ευρωβουλευτών επανέρχομαι με την ελπίδα να μου απαντήσουν στο αν πιστεύουν πως η κοινή Ευρωπαϊκή ταυτότητα πρέπει να οικοδομείται πάνω στην ιστορική έρευνα, ή πάνω στα μπάζα της ιστορικής λήθης.

Σας καλώ να μπείτε στη σελίδα του deb8 και μ’ ένα κλικ να στηρίξετε την ερώτηση μου, προκειμένου να ακούσουμε την άποψη εκείνων που φιλοδοξούν να αποτελέσουν τη δική μας φωνή στην Ευρώπη.

Geek Pride Day

Υπάρχει η γιορτή της μητέρας, η γιορτή του πατέρα, η παγκόσμια ημέρα για το νερό και η ημέρα προστασίας της γλυκοπατάτας του Αμαζονίου. Κάποιοι όμως αδικήθηκαν και έμειναν χωρίς τη δική τους μέρα. Αναφερόμαστε σε μία από τις πιο παραγνωρισμένες ομάδες του πληθυσμού: τους geeks.

Ο όρος καθεαυτός στα ελληνικά υποκρύπτει την επικρατούσα ρατσιστική αντίληψη για τους geeks. Ήδη από το δημοτικό ήταν οι μαθητές που αρίστευαν αφήνοντας τους άλλους να τρώνε τη σκόνη τους. Αντικείμενο θαυμασμού από δάσκαλους και καθηγητές εισέπρατταν το χλευασμό και την περιθωριοποίηση από κάποιους συμμαθητές τους. Από μικροί ανέπτυξαν δεξιότητες όπως η αφαιρετική και η ικανότητα απομνημόνευσης σε βάρος ίσως της κοινωνικοποίησης, προτιμώντας να παίζουν και να διαβάζουν σπίτι. Τα είκοσι τους βρήκαν στο αναγνωστήριο κάποιας σχολής ή πίσω από έναν υπολογιστή, τα τριάντα να πνίγονται σε ένα γραφείο και τα σαράντα σε θέσεις ευθύνης, να προσπαθούν να φέρουν βόλτα εκείνους που από μικροί δεν τους γούσταραν. Εξ ου και "σπασίκλες". Επειδή όμως λίγο που τους νοιάζει, το Canis Libertatis τους εύχεται ζωή, μακροημέρευση και παγκόσμια επικυριαρχία!

Η 25η Μαΐου είναι εδώ και τρία χρόνια Geek Pride Day. Το μανιφέστο κυκλοφορεί μεταφρασμένο από τον κούταβο.

Ο βάτραχος, η σούπα και η ελευθερία του ατόμου

Η συμβολή του βατράχου τόσο στην εξέλιξη της εργαστηριακής βιολογίας όσο και στο cast των παιδικών παραμυθιών αξιολογείται ως ανεκτίμητη. Ας εξετάσουμε όμως πώς μπορεί να μας βοηθήσει και στο πεδίο των ατομικών δικαιωμάτων.

Για τις ανάγκες της ανάρτησης παίρνουμε ένα βάτραχο και τον εμβυθίζουμε σε ζεστό νερό. Εκείνος μην αντέχοντας τη θερμοκρασία θα αναπηδήσει. Τον πιάνουμε ξανά και αυτή τη φορά τον τοποθετούμε σε νερό κρύο, το οποίο σταδιακά ζεσταίνουμε. Ο βάτραχος του παραδείγματος δεν θα αντιδράσει στη θερμοκρασιακή μεταβολή. Θα παραμείνει απαθής στο νερό μέχρις ότου πεθάνει από θερμοπληξία.

Το σχηματικό αυτό παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλληγορικά για να περιγράψει το βαθμό κρατικού παρεμβατισμού στην σφαίρα ελευθερίας του ατόμου: Όπως ο βάτραχος έτσι και ο πολίτης θα αντιδράσει άμεσα και αντανακλαστικά σε μία απότομη άνοδο του θερμομέτρου παρεμβατικότητας. Στην περίπτωση όμως που οι μεταβολές είναι σταδιακές η όποια ενδεχόμενη ανησυχία αποσοβείται με την αιτιολογία της δημόσιας ασφάλειας.

Εδώ απαιτείται βέβαια ιδιαίτερη προσοχή, καθώς η ασφάλεια δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Αποτελεί μάλλον μέσο διαφύλαξης της ελευθερίας και οφείλει να τίθεται στην υπηρεσία της. Μικρές συνεχείς παρεμβάσεις στην πολιτική και οικονομική μας σφαίρα απονευρώνουν το πολιτικό αισθητήριο, συρρικνώνοντας διαρκώς το πεδίο ελεύθερης σκέψης και δράσης. Κάθε αδιαμαρτύρητη παραχώρηση διολισθαίνει στην επόμενη και η αδυναμία αντίληψης αυτού που συμβαίνει θέτει την επιβίωση του πολίτη - βατράχου σε άμεσο κίνδυνο. Την επόμενη λοιπόν που θα δείτε βάτραχο να κοάζει μέσα σε κατσαρόλα, μην τον αφήσετε να βράσει. Βγάλτε τον και φιλήστε τον.
Ποτέ δεν ξέρεις.

Addendum: Χθες μου τηλεφώνησε ο Kermit, έντρομος. Τον καθησύχασα με την υπόσχεση πως την πρώτη Κυριακή του Ιούνη οι αναγνώστες μου κι εγώ θα ψηφίσουμε για μία ακόμα πιο ελεύθερη και ανοιχτή Ευρώπη.

Ο καφές ενός Δόκιμου

Στον πρωινό καφέ δε βάζω ζάχαρη

...γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο γλυκό από την πατρίδα.
Πατρίδα μου το σπίτι που μεγάλωσα κι οι λίγοι άνθρωποι που αγαπώ· πατρίδα μου ένα Μυθιστόρημα.

Paintball Assassins

Τα τραγικά γεγονότα του Winnenden οδηγούν την Γερμανική κυβέρνηση σε σειρά νομοθετικών μέτρων, μεταξύ των οποίων και η απαγόρευση του Paintball. Το σκεπτικό πίσω από την κίνηση είναι πως παιχνίδια όπως αυτό εξοικειώνουν και ενθαρρύνουν την άσκηση βίας.

Αν όμως ένα πράγμα φανερώνει η επικείμενη απαγόρευση, αυτό είναι η βαθιά έλλειψη εμπιστοσύνης στην ανθρώπινη φύση. Με δεδομένα πρώτον πως το paintball πέρα από παιχνίδι είναι και άθλημα και δεύτερον πως η ομοσπονδία επιτρέπει την συμμετοχή μόνο σε ενήλικες, μας απομένει να αναρωτηθούμε πόσοι από τους διαταραγμένους αυτούς δολοφόνους υπήρξαν και φανατικοί paintballers .

Ποτέ μην τα βάζετε με τους Κοέν

πηγή: Ζαν Κοέν

Σε μία πτήση από την Ατλάντα στην πολιτεία της Τζώρτζια μία καλοντυμένη μεσήλικη γυναίκα βρέθηκε να κάθεται δίπλα σε έναν άνδρα που φορούσε «κιπά» (το εβραϊκό καπελάκι που ονομάζεται Γιάρμουλκα στα Γίντις). Φώναξε την αεροσυνοδό για να διαμαρτυρηθεί για την θέση της.

«Ποιο είναι το πρόβλημα, Κυρία; ρώτησε η αεροσυνοδός. «Με βάλατε να κάτσω δίπλα σε έναν Εβραίο!! Δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσω δίπλα σε αυτόν τον περίεργο άνθρωπο. Παρακαλώ να μου βρείτε μία άλλη θέση!»

«Κυρία, θα δω τι μπορώ να κάνω να σας εξυπηρετήσω», απάντησε η αεροσυνοδός, «αλλά η πτήση είναι σχεδόν γεμάτη σήμερα και δεν ξέρω εάν υπάρχει άλλη θέση.»

Η γυναίκα εκείνη την στιγμή ρίχνει ένα περιφρονητικό βλέμμα στον Εβραίο που καθόταν δίπλα της (για να μην μιλήσουμε για τους άλλους επιβάτες που βρίσκονται τριγύρω).

Μετά από μερικά λεπτά, επέστρεψε η αεροσυνοδός και είπε: «Κυρία, οι οικονομικές θέσεις και θέσεις μπίζνες είναι γεμάτες, αλλά υπάρχει μία θέση στην Πρώτη Θέση. Πριν μπορέσει η γυναίκα να απαντήσει η αεροσυνοδός συνέχισε: «Αυτή την αναβάθμιση την κάνουμε μόνο κατ’ εξαίρεση και έπρεπε να ζητήσω την άδεια του κυβερνήτη. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες ο κυβερνήτης θεώρησε ότι κανένας δεν πρέπει να αναγκαστεί να κάτσει δίπλα σε έναν δυσάρεστο άνθρωπο.»

Η αεροσυνοδός στράφηκε προς τον Εβραίο που καθόταν δίπλα στη γυναίκα και είπε: «Εάν θέλετε να πάρετε τα πράγματα σας Κύριε, έχω μία άνετη θέση για σας στην Πρώτη Θέση.»

Σε αυτό το σημείο οι άλλοι επιβάτες που βρίσκονταν τριγύρω σηκώθηκαν και χειροκρότησαν ενώ ο Εβραίος πήγε στο μπροστινό μέρος του αεροσκάφους.

Τότε η γυναίκα είπε με αγανάκτηση: «Πρέπει να έχει κάνει κάποιο λάθος ο κυβερνήτης.» Και η αεροσυνοδός απάντησε: «Όχι Κυρία. Ο Κυβερνήτης Κοέν δεν κάνει ποτέ λάθος.»

1989-2009: Είκοσι χρόνια ελευθερίας

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου υπήρξε ένα μοναδικό ιστορικό γεγονός, το οποίο προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έδωσε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο σε εκατομμύρια ανθρώπους επανενώνοντας όχι μόνο ένα έθνος, αλλά μία ολόκληρη Ήπειρο. Πέντε χρόνια μετά την εισδοχή των 10 νέων κρατών μελών και είκοσι από την πτώση του τείχους σηματοδοτείται ο ερχομός μιας γενιάς ανθρώπων, οι οποίοι μεγάλωσαν σε μία ολοένα πιο ανοιχτή και ελεύθερη Ευρώπη. Και παρά την ατυχή εύρεση της Ελλάδας στο περιθώριο των εξελίξεων καιρός είναι να αντικρίσουμε την Ένωση των είκοσι επτά πλέον κρατών πολύ περισσότερο ως έναν αυθύπαρκτο πολιτικά και οικονομικά οργανισμό παρά ως ένα εισπρακτικό ταμείο του οποίου η ουρά έγινε ακόμα μεγαλύτερη.

πηγή: EUTube

Πανευρωπαϊκή ημέρα γιορτής

"... Στον αντίποδα διεθνούς καρτέλ που τείνει να κατανέμει και να εκμεταλλεύεται τις εθνικές αγορές με περιοριστικές πρακτικές και με τη διατήρηση υψηλού κέρδους, η προβλεπόμενη οργάνωση θα εξασφαλίσει τη συγχώνευση των αγορών και την επέκταση της παραγωγής. ..."

Η Δήλωση Schuman υπήρξε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν η 9η Μαΐου 1950 και η απειλή ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη, με το υλικά και ηθικά καθημαγμένο της έδαφος να αποτελεί το πιθανότερο θέρετρο ακόμη φονικότερων μαχών. Ο υπερεθνικός όμως Ευρωπαϊκός οργανισμός που ακολούθησε κατόρθωσε να διασφαλίσει δεκαετίες ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για την ήπειρο.

Σήμερα, 9 Μαϊου 2009, η Ευρώπη μας γιορτάζει και ετοιμάζεται για την εκλογική διαδικασία ανάδειξης ενός ακόμα πιο ισχυρού και διευρυμένου σε σύνθεση και αρμοδιότητες Ευρωκοινοβουλίου. Στο χέρι μας είναι να αναδείξουμε τις δυνάμεις εκείνες που θα μας οδηγήσουν σε μία ακόμα πιο ανοιχτή, ευνομούμενη και φιλόξενη Ένωση.

Κάπνισμα και σεξουαλική αποχή

Ενόψει της επικείμενης θερινής απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους ευαγή φιλανθρωπικά σωματεία άρχισαν να κινητοποιούνται προκειμένου να επιτύχουν την καθολική και απαρέγκλιτη εφαρμογή του νόμου. Σκεπτόμενοι πολίτες συμμετέχουν ενεργά σε αντικαπνιστικές εκστρατείες και ετοιμάζονται για τον Ιούλη, οπότε και αναμένεται να εξαπολύσουν το Μεγάλο Τρόμο, σε πόλεις και χωριά.

"Μη φοβείσθε!"

Η Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία παρουσιάζεται συχνά ως ένας οργανισμός συντηρητικός σε δομή και αντιλήψεις, με λειτουργούς οι οποίοι λόγω τεχνικής ανεπάρκειας ή και αδιαφορίας για τα εγκόσμια αναλώνονται σε κυριακάτικα κηρύγματα που μικρή σχέση έχουν με τρέχοντα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα.

Την εικόνα αυτή αμφισβητεί με ανατρεπτικά απλό τρόπο ο Αλβανίας Αναστάσιος, με τα όσα πρεσβεύει στην πρόσφατη αναστάσιμη αρθρογραφία του. Εκεί όπου επιχειρεί την σύνδεση του αναστάσιμου μηνύματος με την καρδιά του παγκόσμιου οικονομικού μας οικοδομήματος, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς και καλεί για την υπέρβαση του φόβου επί τη βάσει της ανθρώπινης ελευθερίας. Έτη φωτός μπροστά από περισπούδαστους πολιτικούς και οικονομικούς αναλυτές απευθύνει κάλεσμα υπέρβασης των φοβικών μας συνδρόμων σε μία πορεία ελευθερίας από τον φόβο: Την ενδιάθετη εκείνη κατάσταση στην οποία έχουν βρει πάτημα όλες οι πληγές του γένους μας.

"«Μη φοβείσθε!». Στην εποχή μας έχουν πληθύνει οι φόβοι που απειλούν τη ζωή μας. Τον τελευταίο μάλιστα καιρό έχουν ενταθεί και από τη γενικότερη ταλαιπωρία που προκαλεί η παγκόσμια οικονομική κρίση. Νέοι και παλαιοί φόβοι κυκλώνουν τη σκέψη μας και σφίγγουν την καρδιά μας. Μέσα σ’ αυτή λοιπόν τη βαριά ατμόσφαιρα η εορτή της Αναστάσεως καλεί κάθε πιστό σε μία πορεία ελευθερίας από τον φόβο:

Από τον φόβο αυτών που μας εχθρεύονται, από τον φόβο που δημιουργεί η αδικία και η σκληρότητα της κοινωνίας μας. Από τον φόβο της πολύμορφης αμαρτίας που διεισδύει στην ύπαρξή μας και την αλλοτριώνει. Από τον φόβο του πόνου, της ανέχειας, της ασθένειας, της μοναξιάς, των κινδύνων και θλίψεων που απειλούν τη ζωή μας. Από τον φόβο των πιεστικών προβλημάτων της καθημερινότητος. Από τον φόβο του αγνώστου, της αποτυχίας, της αβεβαιότητας για το μέλλον. Και το κορύφωμα του μηνύματος της Αναστάσεως του Χριστού είναι η ελευθερία από τον φόβο του θανάτου, του δικού μας και των αγαπημένων μας, φόβο που συνθλίβει την ανθρώπινη ζωή. Η εορτή της Αναστάσεως δεν αναγγέλλει απλώς, αλλά μας προσκαλεί να μετάσχουμε στην ελευθερία που μας χάρισε ο Χριστός."

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ.