19 Νοε 2010

Ο σλοβάκος και το σκασμένο λάστιχο

Όσοι από εμάς ήταν δυνατοί στο μάθημα της γεωγραφίας, θα γνωρίζουν πως η Σλοβακία είναι μια μικρή κεντροευρωπαϊκή χώρα, της οποίας οι κάτοικοι μιλάνε τσέχικα, τρώνε πολλές πατάτες και είναι παλαιοημερολογίτες (...not). Αντίστοιχο έρεβος πρέπει να καλύπτει και τις γνώσεις μας στα δημόσια οικονομικά της χώρας αυτής, καθώς δεν είναι λίγα τα ακαδημαϊκά εγχειρίδια, για τα οποία ο χρόνος έχει παγώσει στο σωτήριο έτος 1989.

Το 2004 όμως η τίγρης των Τάτρα πραγματοποίησε ένα δημοσιονομικό άλμα, εισάγοντας ενιαίο φορολογικό συντελεστή (flat tax) 19% επί της φορολόγησης φυσικών προσώπων, επιχειρήσεων και προϊόντων. Η Σλοβακία δεν υπήρξε πρωτοπόρος εκεί, καθώς ακολούθησε μία δοκιμασμένη συνταγή άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.

Το παράδειγμα της όμως αναφέρεται, καθώς δεν πάει καιρός που ασχοληθήκαμε μαζί της και την κακίσαμε, όταν αρνήθηκε να συμμετάσχει σε πακέτο βοήθειας 110 δισ. ευρώ προς την χώρα μας.

Tο βασικό επιχείρημα από την πλευρά τους ήταν πως "εκείνοι δεν βοηθήθηκαν από κανέναν όταν υλοποιούσαν επώδυνες και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις". Η κοινή μας γνώμη όμως δεν χαρίζεται σε μια μικρή και αφχαρίστητη χώρα, όταν εκείνη αρνείται να αντλήσει πόρους για την διάσωστη τρίτων. Και φυσικά ουδείς μπαίνει στον κόπο να ερευνήσει ποιές ήταν οι επώδυνες εκείνες μεταρρυθμίσεις  που επικαλέσθηκαν και να προβληματιστεί πώς βρέθηκε ένας πρώην ανατολικός δορυφόρος από τα σοβιετικά τάρταρα σε θέση ισχύος.

Μία πρώτη απάντηση μπορεί να δοθεί παραστατικά, αν σκεφτούμε πως οι σλοβάκοι σήμερα έχουν στα χέρια τους έναν ξεφούσκωτο φόρο (flat tax), ενώ εμείς στα δικά μας ένα ξεφούσκωτο λάστιχο (flat tire). Και κανένας λογικός άνθρωπος δεν προτίθεται να χαλάσει δυνάμεις και οξυγόνο φουσκώνοντας ένα σκασμένο λάστιχο. Αντίθετα, θα φροντίσει να μπαλώσει την τρύπα και εν καιρώ θα ασχοληθεί με την αλλαγή ελαστικών, καθώς με μπαλώματα γνωρίζει πως δεν θα φτάσει ούτε μακριά ούτε και με ασφάλεια.





Για το κατά πόσο η εισαγωγή ενιαίου φορολογικού συντελεστή οφέλησε την Σλοβακία μπορείτε να ανατρέξετε σε μία συνέντευξη που φιλοξενεί το Harvard Business School. Η διπλανή εικόνα δείχνει πόσο εύκολο είναι για τον κάθε Σλοβάκο να υπολογίσει τον οφειλόμενο φόρο του. Για την ιστορία, ο δικός μας φορολογικός οδηγός έχει έκταση περί των 70 σελίδων.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Η Σλοβακία είναι μια χώρα η οποία έχει νωπές μνήμες από τον υπαρκτό σοσιαλισμό, έχει ακροδεξιά φουνταμενταλιστική καθολική εκκλησία, έχει πολλά θέματα με τους Ρωμά. Έχει σχετικά ανεπτυγμένη βαριά βιομηχανία (λ.χ. έχει εργοστάσιο της ΚΙΑ Motors) και πολύ χαμηλό βιωτικό επίπεδο (κατά κεφαλήν εισόδημα). Στο "Ευρώ" ΄μπήκε μόλις πέρσι και είναι πολύ λογικό να μην θέλει να πληρώσει τον υπερτροφικό δημόσιο ελληνικό τομέα, τις αμαρτίες του Παπανδρέοου Α, τους Ολυμπιακούς του Σημίτη (των δανικών). Προσωπικά θεωρώ απόλυτα δίκαιο να μην πληρώσει, αφού η ίδια έχει ευθραυστη οικονομία και χαμηλό βιωτικό επίπεδο.

Σημ. Στην Σλοβακία μιλάνε τα Σλοβάκικα ,μια ξεχωριστή σλαβική διάλεκτο

Manoliscus είπε...

Παναγιώτη καλωσόρισες. Τα περί τσεχικών και παλαιοημερολογητών ήταν ένα silly not-joke :)
H Σλοβακία έχει διέλθει πράγματι δια πυρός και σιδήρου, μπορώ επομένως εύκολα να κατανοήσω την στάση της, όχι όμως και να πλειοδοτήσω σε θέσεις που απομακρύνουν την Ένωση από την πολιτική της ολοκλήρωση.

Το ζητούμενο βέβαια είναι η ολοκλήρωση αυτή να μην εδράζεται στην δημιουργική στατιστική, αλλά στην διαφάνεια και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών-μελών. Και εκεί συμφωνούμε πως οι ευθύνες βαρύνουν πρωτευόντως εμάς.

Manoliscus είπε...

@stefanos maximos
Αγνοείς βασικές παραμέτρους netiquette. Προτιμώ να αφήσω το σχόλιο σου άθικτο, μπας και προβληματιστείς.

Unknown είπε...

Manoliscius καλώς σε βρήκα!! Αν και σε παρακολουθώ από πολύ παλιά...
Το blog σου είναι πολύ αξιόλογο και γι'αυτό και σε έχω προτιμόμενο μαζί με άλλα πολύ λίγα blogs, στο blog μου.
Το σχόλιο μου δεν είχε κακή πρόθεση, απλά επειδή έχω στο παρελθόν ταξιδέψει προς αυτή την κατά τα άλλα για πολλούς Έλληνες άγνωστη χώρα, θέλησα να προσθέσω κάτι απλό για χάρη της συζήτησης.
Προσυπογράφω το τελευταίο που αναφέρεις.

Manoliscus είπε...

Παναγιώτη χαίρομαι, η εκτίμηση είναι αμοιβαία - αν και οφείλω να σημειώσω πως η δική μου σχέση με τις γάτες δεν είναι και η καλύτερη, εδώ είναι σκυλόσπιτο :-)

Δεν παρεξήγησα στο παραμικρό το σχόλιο σου, τυχαίνει να έχω κι εγώ επαφή με την Σλοβακία από τα όχι και τόσο μακρινά φοιτητικά μου χρόνια.

Ο ευρωσκεπτικισμός ήταν πάντοτε αγκάθι στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, στην παρούσα όμως συγκυρία τον αξιολογώ περισσότερο θετικά, καθώς μας αποκαλύπτει τις δομικές αδυναμίες που τόσα χρόνια βάζαμε κάτω από το χαλί.